vrijdag in de tweede week van de advent
Uit de profeet Jesaja 48, 17-19
Het spreken van God tot de mens is meer dan een mededeling van kennis. Het is telkens een uitnodiging om aan ons eigen geluk te werken. In ons antwoord volbrengen we de wil van God en tegelijk gaan we op weg naar ons geluk. De Heer onze God leert ons om bestwil de weg die wij moeten gaan. Wij kunnen rekenen op zijn beloften.
Dit zegt de Heer, je bevrijder, de Heilige van Israël: Ik ben de Heer, jullie God, die jullie onderricht in je eigen belang, die jullie leidt op de weg die je gaat. Luisterde je maar naar mijn geboden, dan zou je vrede zijn als een rivier, en je gerechtigheid als de golven van de zee. Je nageslacht zou zijn als het zand, je nazaten ontelbaar als zandkorrels. Je naam zou nooit worden uitgewist, maar voor altijd bij Mij voortleven.
Psalm 1, 1-6
Refr.: Wie U volgt, Heer, zal het licht van het leven bezitten.
Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
maar vreugde vindt in de wet van de Heer
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.
Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.
Zo niet de wettelozen!
Zij zijn als kaf
dat verwaait in de wind.
Wettelozen houden niet stand
waar recht heerst,
zondaars niet in de kring
van de rechtvaardigen.
De Heer beschermt
de weg van de rechtvaardigen,
de weg van de wettelozen
loopt dood.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Hij komt als Koning en Heer van de aarde.
Het juk van de ballingschap zal Hij verbrijzelen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 11, 16-19
Zoals kinderen op het marktplein, ondergaan de tijdgenoten van Jezus en Johannes de Doper de sensatie van het ogenblik. Ze hebben het moeilijk om in Johannes en Jezus de gezondenen van God te erkennen.
Jezus sprak tot de menigte:
‘Waarmee zal Ik deze generatie vergelijken? Ze lijkt op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen: “Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen, toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet rouwen.” Want toen Johannes kwam, en niet at en dronk, zei men: “Hij is door een demon bezeten.” Nu is de Mensenzoon gekomen, Hij eet en drinkt wel, en nu zegt men: “Kijk toch eens, wat een veelvraat, wat een dronkaard, die vriend van tollenaars en zondaars.” Maar de Wijsheid wordt door heel haar optreden in het gelijk gesteld.’
Van Woord naar leven
ONDERRICHT VAN HET HART
(Bij Jes 48, 17)
Ik geef jullie onderricht in je eigen belang. Zo lezen we vandaag bij de profeet Jesaja.
Gods onderricht gaat veel dieper dan een gericht zijn op een ‘weten hoe het moet’. Want, wat dit laatste betreft: in ons hoofdje weten we doorgaans maar al te goed hoe het moet. En toch spelen we het maar met mate klaar te doen wat God vraagt. De reden zit hem doorgaans in het feit dat we ons moeilijk kunnen toevertrouwen aan het werkelijke onderricht dat God ons bieden wil: het onderricht van het hart.
Immers, het onderricht dat God biedt is niet zozeer gericht op een verstandelijk kennen of weten. Wat Hij wil is ons in ontmoeting brengen met Zichzelf, dat veel dieper reikt dan onderricht geven puur op vlak van verstandelijk kennen of weten.
Het gaat om eenwording, vereniging, intimiteit tussen God (in Christus) en ons. Dit ‘gaan met de Heer’, deze verkering tussen Hem en ons, gaat zoveel dieper dan een verstandelijk weten. Het gaat veeleer om een ervaring van samensmelting die ons zal stuwen Gods liefde te baren vanuit onze intimiteit met Christus.
De Heer tegemoet treden is je toevertrouwen aan Gods onderricht zoals hierboven beschreven. Laten we daarom innerlijk stil worden; met een luisterend en aandachtig oor, tredend in zijn aanwezigheid. Om van Hem te ontvangen, om vanuit Hem te geven, ieder omarmend die Hij aan ons toevertrouwt.
Laten we bidden
Goede God,
neem ons op in uw Drie-ene Liefde.
Doe ons deelnemen aan jullie gemeenschapsleven
opdat wij in ons dagelijks bestaan
uw liefde ten diepste mogen worden.
Christus door ons, met ons, in ons.
In zijn naam.
Amen.
Een toegewijde vrijdag,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Hadewych van Vlaanderen († 13e eeuw)
Hadewych van Vlaanderen, Antwerpen, België; mystica
Van Hadewychs leven is bijzonder weinig bekend. Ze moet ergens geleefd hebben in de Zuidelijke Nederlanden, maar waar precies: men weet het niet. Antwerpen? Brussel? Breda? Ze schreef gedichten en brieven, waarin haar liefde voor Christus tot uiting komt. Gezien haar prachtige taal, die in staat is nooit geziene geloofsvisioenen in woorden uit te drukken, moet zij van hoge afkomst zijn geweest, en een gedegen vorming hebben genoten. Ook is men onzeker over de eeuw waarin zij leefde en stierf. Uit haar teksten kunnen we opmaken, dat ze vanaf haar tiende levensjaar gegrepen was door de mystiek.
Hadewych behoort tot deze groten. Zij beschrijft hoe zij leefde van de ‘Minne’ (= Liefde). Zij schrijft: ‘Als minne porret in mine siele’ (= de liefde roert (port) in mijn ziel). Niets ter wereld weegt op tegen deze ‘Minne’. Zij voelt ze als een geschenk dat God zomaar aan haar geeft; en probeert op haar beurt liefde terug te geven; door aandacht en tijd te schenken aan God in gebed, stille tijd en geestelijke lezing; maar ook door te wachten wanneer ze die liefde niet voelt, en niet op zoek te gaan naar oppervlakkige behoeftenbevrediging: zij wacht en vast, en houdt de leegte uit…; en laat God het tijdstip bepalen, waarop Hij haar weer wil raken met zijn Liefde.
Sommigen vermoeden, dat zij de Hadewych moet zijn, die abdis was in het klooster van Aywières, en stierf op 1 juni 1248.
Van Woord naar leven
ONDERRICHT VAN HET HART
(Bij Jes 48, 17)
Ik geef jullie onderricht in je eigen belang. Zo lezen we vandaag bij de profeet Jesaja.
Gods onderricht gaat veel dieper dan een gericht zijn op een ‘weten hoe het moet’. Want, wat dit laatste betreft: in ons hoofdje weten we doorgaans maar al te goed hoe het moet. En toch spelen we het maar met mate klaar te doen wat God vraagt. De reden zit hem doorgaans in het feit dat we ons moeilijk kunnen toevertrouwen aan het werkelijke onderricht dat God ons bieden wil: het onderricht van het hart.
Immers, het onderricht dat God biedt is niet zozeer gericht op een verstandelijk kennen of weten. Wat Hij wil is ons in ontmoeting brengen met Zichzelf, dat veel dieper reikt dan onderricht geven puur op vlak van verstandelijk kennen of weten.
Het gaat om eenwording, vereniging, intimiteit tussen God (in Christus) en ons. Dit ‘gaan met de Heer’, deze verkering tussen Hem en ons, gaat zoveel dieper dan een verstandelijk weten. Het gaat veeleer om een ervaring van samensmelting die ons zal stuwen Gods liefde te baren vanuit onze intimiteit met Christus.
De Heer tegemoet treden is je toevertrouwen aan Gods onderricht zoals hierboven beschreven. Laten we daarom innerlijk stil worden; met een luisterend en aandachtig oor, tredend in zijn aanwezigheid. Om van Hem te ontvangen, om vanuit Hem te geven, ieder omarmend die Hij aan ons toevertrouwt.
Laten we bidden
Goede God,
neem ons op in uw Drie-ene Liefde.
Doe ons deelnemen aan jullie gemeenschapsleven
opdat wij in ons dagelijks bestaan
uw liefde ten diepste mogen worden.
Christus door ons, met ons, in ons.
In zijn naam.
Amen.
Een toegewijde vrijdag,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.