Pius van Pietrelcina († 1968)

Pater Pio is een populaire Italiaanse heilige. Van geen enkele heilige uit de moderne tijd zijn zoveel verslagen over wonderbaarlijke verschijnselen opgetekend als van Pio. De Katholieke Kerk gedenkt hem op 23 september.

Hij werd in het jaar 1887 geboren in het dorp Pietrelcina nabij Benevento in Italië. Nadat hij bij de orde der Minderbroeders Capucijnen was ingetreden en de priesterwijding had ontvangen, oefende hij met grote herderlijke toewijding zijn ambt vooral uit in het klooster van het stadje San Giovanni Rotondo in Apulië. Hier gaf hij aan de gelovigen geestelijke leiding, verzoende hij de boetelingen en trad hij de zieken en armen met voorzienigheid en zorg tegemoet. Zo diende hij Gods volk in gebed en nederigheid. Nadat hij volledig gelijkvormig was geworden met de gekruisigde Christus, voltooide hij op 23 september 1968 zijn aardse pelgrimstocht.

Pius van Pietrelcina

Jezus zei tegen hen: ‘En jullie, wie zeggen jullie dat Ik ben?’
Petrus antwoordde: ‘De door God gezonden messias.’

Nadat Jezus aan de leerlingen vroeg wat de mensen zeggen wie of wat Hij voor hen was, stelde Hij deze vraag nu heel persoonlijk aan hen, waarop Petrus antwoordde: ‘De door God gezonden messias’.
Bij Matteüs zegt Jezus er dan nog bij: ‘Gelukkig ben je, Simon Barjona, want dit is je niet door mensen van vlees en bloed geopenbaard, maar door mijn Vader in de hemel.’ (Mt. 16, 17)

Dit laatste, namelijk het geopenbaard zijn door de Vader, is van groot belang. Immers ook aan ons vraagt Jezus wie Hij voor ons is. En als we al antwoorden is het van belang dat we dit doen vanuit een innerlijke openbaring.

We zouden namelijk ook kunnen antwoorden vanuit ons allerindividueelste ikje, los van God. Antwoorden als ‘Jezus is voor mij enkel een mooi voorbeeld, Hij komt mij interessant over, Hij is voor mij een soort licht, zijn boodschap heeft nog enige betekenis, Hij is een meester onder de vele meesters, ik ziek hem als een boeddha, ik doe mijn best en Hij doet de rest,…’, zijn woorden die misschien ‘iets’ zeggen over Hem, maar gewoonlijk omvatten ze lang niet wie de Heer in werkelijkheid, of in de diepte, is.

Trouwens, niet wat ik denk wie de Heer is, is van belang, maar wel wie Hij voor mij is. Dat zijn twee verschillende zaken.

Om te kunnen zeggen wie Jezus is, moeten we een hart hebben dat zich opent voor Gods openbaring. Een arm hart dus, een hart dat leeg is, een hart dat uitkijkt naar wat is, en wat zich daardoor wilt laten vullen.

Met andere woorden: we moeten leren stil zijn, en rustig. Stil om te kunnen luisteren, rustig om in vrede en geduld te kunnen ontvangen.

Justinus, uit de 2e eeuw, verwoordde het zo: ‘Je moet vooral bidden dat de deuren van het licht voor je worden geopend, want niemand kan zien en begrijpen, als God en Christus het hem niet mogelijk maken om te verstaan’.

Bonhoeffer (1906-1945) trekt dit nog verder open wanneer de mens, of de Kerk, meent te moeten spreken over Christus. Hij zegt: ‘Een leer over Christus begint met zwijgen. Het zwijgen van de Kerk is het zwijgen van het Woord. Over Christus spreken betekent zwijgen. Over Christus zwijgen betekent spreken. Als de Kerk op de juiste manier spreekt door op de juiste manier te zwijgen, dan verkondigt ze Christus.’

Ander gezegd: we kunnen Christus leren kennen door zijn Woord, maar we moeten dit Woord ontvangen vanuit een luisterende houding. Niet te snel invullen, maar diep luisteren, vanuit leegte en verlangen, om te kunnen ontvangen wat gegeven wordt, en wel in waarheid.

Enkel dan zullen we kunnen ontmoeten; Hem ontmoeten. Want we zullen Hem maar ten diepste kunnen vinden wanneer we Hem kennen zoals Hij is. Maar nogmaals: wat ons kennen van Hem betreft hangt van Hem af, en niet van ons. Paus Benedictus XVI zei: ‘Wat we ook doen, indien Hij zich niet toont, zullen we nooit volledig tot bij Hem geraken’.

Moraal van het verhaal: laten we nooit te snel God, of Christus, invullen. Laten we, integendeel, met veel geduld en discipline, de stilte diep beminnen en koesteren, opdat we van Hem mogen ontvangen.

En laten we dan, vanuit een innige verkering met Hem, nederig en moedig, Hem uitdragen: zijn liefde, zijn vrede, zijn barmhartigheid. Eén met Hem.

Een mooie vrijdag,

kris

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

Heer,
moge uw Geest ons biddend hart begeleiden, opdat het leeg mag zijn, vol verlangen naar U, uitkijkend naar een innige verkering met U. Zo kunt Gij Uzelf openbaren, en kunnen wij ons schenkend aan U, schenken aan de wereld.
In uw naam.
Amen.