vrijdag in week 21 door het jaar
Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 1, 17-25
Voor heel veel mensen is de dwaasheid van het kruis moeilijk te aanvaarden. Zoals sommige Joden verwachten velen een machtiger christendom. Anderen zien zoals de Grieken in het christendom een verstandelijk systeem. Aan alle mensen biedt God daarentegen de dwaasheid en de zwakte van het kruis.
Broeders en zusters,
Christus heeft mij niet gezonden om te dopen, maar om te verkondigen – en niet door middel van diepzinnige welsprekendheid, want dan zou het kruis van Christus van zijn kracht worden beroofd.
De boodschap over het kruis is dwaasheid voor wie verloren gaan, maar voor ons die worden gered is het de kracht van God. Er staat namelijk geschreven: ‘Ik zal de wijsheid van de wijzen vernietigen, het verstand van de verstandigen zal Ik tenietdoen.’
Waar is de wijze, waar de schriftgeleerde, waar de redenaar van deze wereld? Heeft God de wijsheid van de wereld niet in dwaasheid veranderd? Want zoals God in zijn wijsheid bepaalde, heeft de wereld Hem niet door haar wijsheid gekend, en daarom besloot Hij hen die geloven te redden door de dwaasheid van onze verkondiging.
De Joden vragen om wonderen en de Grieken zoeken wijsheid, maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor de andere volken dwaas. Maar voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid, want het dwaze van God is wijzer dan mensen, en het zwakke van God is sterker dan mensen.
Psalm 33, 1 + 2 + 4 + 5 + 10 + 11
Refr.: Juich, rechtvaardigen, voor de Heer.
Juich, rechtvaardigen, voor de Heer,
de oprechten moeten Hem loven.
Huldig de Heer bij de klank van de lier,
speel voor Hem op de tiensnarige harp.
Oprecht is het woord van de Heer,
alles wat Hij doet is betrouwbaar.
Hij heeft recht en gerechtigheid lief,
van de trouw van de Heer is de aarde vervuld.
De Heer doet de plannen van volken teniet,
Hij verijdelt wat naties beramen,
maar het plan van de Heer houdt eeuwig stand,
wat Hij beraamt, blijft van geslacht tot geslacht.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
Uw woorden, Heer, zijn geest en leven;
uw woorden zijn woorden van eeuwig leven.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 25, 1-13
Naast waakzaamheid raadt Jezus de christenen ook wijsheid en voorzichtigheid aan. De boodschap van het evangelie moet nu reeds in de praktijk worden gebracht. Anders zullen wij niet klaar zijn wanneer de bruidegom komt. De Kerk wordt hier bruid genoemd. Zij bereidt zich voor op de komst van de bruidegom, Christus haar Heer.
Jezus hield zijn leerlingen volgende gelijkenis voor:
‘Met het koninkrijk van de hemel zijn zal het zijn als met tien meisjes die hun olielampen hadden gepakt en eropuit trokken, de bruidegom tegemoet. Vijf van hen waren dwaas, de andere vijf waren wijs. De dwaze meisjes hadden wel hun lampen gepakt, maar geen olie. De wijze meisjes hadden behalve hun lampen ook olie in kruiken bij zich. Omdat de bruidegom op zich liet wachten, werden ze allemaal slaperig en dommelden ze in. Midden in de nacht klonk er luid geroep: “Daar is de bruidegom! Kom, ga hem tegemoet.” De meisjes werden wakker en brachten hun olielampen in orde. De dwaze meisjes zeiden tegen de wijze: “Geef ons wat van jullie olie, want onze lampen gaan uit.” De wijze meisjes antwoordden: “Nee, straks is er nog te weinig voor ons en jullie samen. Zoek liever een verkoper en koop zelf olie.” Terwijl zij op olie uit waren, arriveerde de bruidegom, en zij die klaarstonden gingen met hem naar binnen voor het bruiloftsfeest, waarna de deur gesloten werd. Enige tijd later kwamen ook de andere meisjes. Ze riepen: “Heer, heer, doe open voor ons!” Maar hij antwoordde: “Ik verzeker jullie: ik ken jullie niet.”
Wees dus waakzaam, want jullie weten niet op welke dag en op welk tijdstip Hij komt.’
Van Woord naar leven
‘Wees waakzaam’
Christus Jezus zal komen als onze verlosser en rechter aan de grens van de tijd. Dan zullen we Hem ontmoeten, eens en voor altijd. Wie we ook zijn, waar en hoe we ook geleefd hebben… de ontmoeting zal plaatsvinden. Laten we dus waakzaam zijn.
De parabel handelt niet enkel over de ontmoeting met de Heer bij ons sterven. Hij handelt ook over elk moment waarop we de Heer ontmoeten of ervaren wanneer Hij op ons toekomt (nu dus bijvoorbeeld in zijn Woord dat je zonet gelezen hebt in de lezingen van de dag). Jezus Christus is niet alleen toekomst, Hij is ook heden en hier. Ook daarvoor moeten we waakzaam zijn.
Ieder moment van de dag kan een moment worden van eeuwigheid, een kans om God en de medemensen te dienen en hen te beminnen met de liefde die de Allerhoogste ons toereikt.
Soms kan Hij opeens voor ons staan, klaar en helder en heel bewust. Duidelijk klinkt dan de plotse roep “Daar is de bruidegom!”
Maar soms gebeurt het dat Hij als het ware op ons toesluipt op zachte voeten. Opeens staat Hij dan stil naast ons, stil achter ons.
Of Hij gaat met ons mee zonder spreken, zonder zichtbaar of hoorbaar teken. Maar Hij is er wel.
Het kan ook zijn dat ons geloof wankelt, dat ons bidden en zelfs beminnen dor is, dat we twijfelen, enz… ook dan is Hij midden onder ons en leidt Hij ons. Het is niet evident om Hem dan te ‘aanvoelen’. Het vraagt een zekere stilte diep in onszelf om Hem te ontwaren in momenten van donkerte.
Ook als we zondigen is Hij aanwezig, en komt Hij naar ons toe. In een mogelijk besef of aanvoelen van ‘schuld’ tikt Hij op ons geweten. Maar weet dat Hij ook dan naar ons toekomt, zoals bij het verhaal van de verloren Zoon. Uitkijkend naar onze ‘terugkomst’ staat Hij klaar om op ons toe te snellen om ons in zijn armen te sluiten.
De Heer is altijd tussen ons en in ons, als de aanwezige én de komende.
Laat ons leven met een wakker hart, bij zonneschijn of duisternis.
Een gezegende vrijdag,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer,
schenk ons een waakzaam hart dat oplettend is voor uw komen in ons leven. Mogen wij, wanneer Gij komt, naar U toesnellen, U omarmen, opdat de Vader moge geëerd worden door het bezingen van zijn liefde.
In uw naam. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Elisabeth Bichier des Ages († 1838)
La Puye bij Poitiers, Frankrijk; stichteres
Zij werd in 1773 uit adellijke ouders geboren op kasteel Ages in de buurt van de Franse stad Bourges. Ze was zestien, toen de Franse Revolutie uitbrak en negentien toen haar vader stierf. Omdat haar moeder ziekelijk was, zag zij zich genoodzaakt op eigen houtje te vechten voor het behoud van het familiegoed tegen de krachten van de Revolutie.
Misschien juist omdat de Revolutie zich uitdrukkelijk keerde tegen de kerk, voelde zij zich geroepen om ook daar pal te staan voor de geloofsschat die aan de Kerk was toevertrouwd. Zijzelf voelde zich aangetrokken tot een kloosterleven bij de trappistinnen. Maar een ontmoeting met pater André Fournet († 1834; feest 13 mei) gaf een beslissende wending aan haar leven. Hij liet haar zien, dat mensen zoals zij nu het hardste nodig waren op het platteland. De Revolutie had immers ontzettend huisgehouden: ontelbare geestelijken, religieuzen en leken-gelovigen waren verbannen, gevlucht, gedood of ontrouw geworden aan hun roeping. Er moest aan wederopbouw gedaan worden; onderwijs, ziekenverpleging en armenzorg waren bitter hard nodig.
Met behulp van Pater André stichtte zij de Congregatie van het Heilig Kruis; het moederhuis was het familiedomein. In 1820 zag zij zich genoodzaakt te verhuizen naar La Puye ten oosten van Poitiers, omdat zich intussen meer dan zestig mede-zusters rond haar hadden verzameld. En dat, terwijl zij een uiterst strenge selectie toepaste. Zij weigerde alle vrouwen, bij wie het volgens haar ontbrak aan energie of bij wie toewijding alleen maar betekende toewijding aan zichzelf. Haar congregatie verspreidde zich over heel Frankrijk tot in Baskenland toe, waar zij hulp kreeg van Pater Michel Garicoïts († 1863; feest 14 mei). Later zouden haar zusters bekend worden onder de naam ‘Dochters van Sint Andreas’, een eerbeton aan Pater André Fournet. Ze stierf na een jaar van ernstige ziekte.
In 1947 werd ze door paus Pius XII zalig verklaard.
Bron: Heiligen.net
Laten wij bidden
Heer,
schenk ons een waakzaam hart dat oplettend is voor uw komen in ons leven. Mogen wij, wanneer Gij komt, naar U toesnellen, U omarmen, opdat de Vader moge geëerd worden door het bezingen van zijn liefde.
In uw naam. Amen.