23 juli – H. Birgitta van Zweden
Feest (Patrones van Europa) – Eigen lezingen
Uit de brief van Paulus aan de Galaten 2, 19-20
‘Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij’.
Broeders en zusters,
de wet werd mijn dood, maar ik, dood voor de wet, leef voor God. Met Christus ben ik gekruisigd: ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.
Psalm 34, 2-11
Refr.: De Heer wil ik prijzen, elk uur van de dag.
De Heer wil ik prijzen, elk uur van de dag,
mijn mond is altijd vol van zijn lof.
Laat mijn leven een loflied zijn voor de Heer,
de nederigen zullen het met vreugde horen.
Roem met mij de grootheid van de Heer,
sluit u aan om zijn naam te verheffen.
Ik zocht de Heer en Hij gaf antwoord,
Hij heeft mij van alle angst bevrijd.
Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde,
schaamte zal hun gezicht niet kleuren.
In mijn verdrukking riep ik tot de Heer,
Hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.
De engel van de Heer waakt
over wie Hem vrezen, en bevrijdt hen.
Proef en geniet de goedheid van de Heer,
gelukkig de mens die bij Hem schuilt.
Vromen, heb ontzag voor de Heer:
wie Hem vreest lijdt geen gebrek.
Jonge leeuwen lopen hongerig rond,
wie de Heer zoekt, ontbreekt het aan niets.
Vers voor het evangelie (Joh 15, 9b + 5b)
Alleluia.
Blijf in mijn liefde, zegt de Heer.
Als iemand in Mij blijft en Ik in hem,
zal hij veel vruchten voortbrengen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Johannes 15, 1-8
‘Blijf in Mij’.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan Mij die geen vrucht draagt snijdt Hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit Hij bij, opdat hij meer vruchten voortbrengt. Jullie zijn al rein door alles wat Ik tegen jullie gezegd heb.
Blijf in Mij, dan blijf Ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in Mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in Mij blijft en Ik in hem, zal hij veel vruchten voortbrengen. Maar zonder Mij kun je niets doen.
Wie niet in Mij blijft is als een wijnrank die weggegooid wordt en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand.
Als jullie in Mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren.
De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vruchten voortbrengen en mijn leerlingen zijn.
Van Woord naar leven
‘Christus leeft in mij’, schrijft Paulus. Wat moet de man ver gevorderd zijn op z’n christelijke levenswandel om dit te kunnen zeggen. Het geheim van deze beleving van eenheid met de Heer zit ‘m wellicht in de woorden die hij daarvoor schrijft: ‘Met Christus ben ik gekruisigd’. Hij heeft zich niet ‘laten’ kruisigen, ‘mét Christus’ is hij gekruisigd. Paulus is er zich dus van bewust dat zijn zonden door Christus op het kruis gedragen zijn, en dat hij in Hem verlost is.
Wat kan dat nu voor ons concreet betekenen?
In dezelfde brief aan de Galaten, in het 5e hoofdstuk vers 24 lezen we: ‘Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn aardse natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen’. Daar gaat het dus om. Bewust zijn dat alles wat je wegtrekt van de Heer, van je roeping, van de liefde,… met de Heer gekruisigd is. De Heer heeft het reeds op zich genomen. Vanuit dit bewustzijn zijn we dan geroepen te leven als ‘nieuwe mensen’, in het Pasen van de Heer.
Feit is dat we niet altijd leven als verlosten. We vechten nog met het zondige in onszelf, met allerlei wereldse zaken die ons dwangmatig opwinden, met de drang ons ego voortdurend te voeden,… Het komt erop neer van al deze zaken bewust NU afstand te nemen, om vergeving vragend dat we tot nu toe nog geen echte paasmensen waren. Het is kiezen om die oude mens NU achter te laten, om deel te krijgen, en te hebben, aan de ‘nieuwe schepping’ in Christus. Zo kan Hij inderdaad door ons heen leven, werken en bidden.
Op deze wijze zullen wij de rank zijn verbonden aan de wijnstok, onze Heer, waarover het evangelie van vandaag spreekt. En zoals Hij het zelf heeft beloofd: wie zo innig verbonden leeft met Hem zal vruchten voortbrengen, véél vruchten. Met andere woorden: ons leven zal een liefde-vol leven zijn: vervuld van de liefde van Christus, deze barend in alles wat we doen, in iedere omgang die we met wie dan ook hebben, en wel in naam van de Heer. Wie deze weg gaat zal, naar de laatste zin uit het evangelie van vandaag, ‘de grootheid van de Vader’ tonen aan de wereld.
Als dat geen ‘blijde boodschap’ is.
Een mooi weekend voor ieder van u,
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer,
mogen wij onze begeerten kruisigen, zodat Gij door ons heen ten volle tot leven kunt komen. Mogen wij alzo, vanuit onze verbondenheid met U, ons steentje bijdragen aan het leven van de Kerk, de mensheid omarmend.
In uw naam.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Birgitta van Zweden († 1373)
Birgitta, Vadstena, Zweden; weduwe, pelgrim & stichteres
Jeugd
Birgitta, geboren in 1303 te Finsta, was de dochter van Birger Persson en Ingeborg Bengtsdotter. Haar vader was de gouverneur en rechter van Uppland en een van de meest welvarende landeigenaars in Zweden. Birgitta kreeg een intensieve godsdienstige opvoeding. Vanaf haar zevende zou zij al mystieke ervaringen hebben gehad.
Huwelijk
Op haar dertiende trad Birgitta in het huwelijk met Ulf Gudmarsson van de adellijke familie Ulvåsa. Van hem kreeg ze acht kinderen, die ze vroom godsdienstig opvoedde. In haar omgeving genoot Birgitta veel gezag, ook onder bekende Zweedse theologen, met wie ze goede contacten onderhield. Aan het koninklijk hof in Stockholm zou ze grote indruk hebben gemaakt op koning Magnus Eriksson, die steeds meer onder haar godsdienstige invloed kwam.
Weduwe
Als lid van de Derde Orde van Sint Franciscus leidde Birgitta een verstorven leven. Met haar echtgenoot ondernam ze van 1341 tot 1343 een pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Kort na zijn terugkeer in Zweden (1344) overleed Ulf. Als weduwe besloot Birgitta zich nog meer toe te leggen op ascese en gebed.
Birgittinessen
Birgitta zei geregeld hemelse boodschappen te ontvangen. Ze was ervan overtuigd dat Christus zelf haar de opdracht had gegeven een nieuwe orde van vrouwelijke religieuzen te stichten. Dat werd de Orde van de Allerheiligste Verlosser (O.SS.S), beter bekend als de Orde der Birgittinessen. De zusters kwamen als snel onder bescherming van koning Magnus Eriksson en koningin Blanche van Namen te staan.
Paus Urbanus V
In 1349 pelgrimeerde Birgitta naar Rome en mengde zich in politieke kwesties. Ze vermaande paus Urbanus V, die haar zusterorde apostolische erkenning had verleend, dat de Heilige Stoel niet in Avignon thuishoorde, maar in Rome. Urbanus, een Fransman, vertrok naar Rome en arriveerde er in 1368. Twee jaar keerde hij wegens allerlei politieke verwikkelingen naar Avignon terug. Birgitta had hem gewaarschuwd dat als hij de stad van de heilige apostelen Petrus en Paulus zou verlaten hij dat met de dood zou moeten bekopen. Hij stierf eind 1370, drie maanden na zijn aankomst in Avignon.
Overlijden
Birgitta overleed, kort na een pelgrimage naar het Heilig Land, in Rome op 23 juli 1373. Haar relieken werden door haar dochter Catharina overgebracht naar de voornaamste abdij van de birgittinessen in Vadstena in Östergötland.
Heiligverklaard
Op 7 oktober 1391, achttien jaar na haar dood, werd Birgitta door paus Bonifatius IX heilig verklaard. Haar dochter Catharina, abdis van een birgittinessenklooster, werd later ook gecanoniseerd. Sinds 1969 staat haar gedachtenis op de liturgische kalender van de Romeinse ritus op 23 juli, haar sterfdag. Daarvoor was dat 8 oktober. Traditionalisten gedenken haar nog steeds op die dag.
Patrones van Europa
In 1999 riep paus Johannes Paulus II Sint Birgitta van Zweden, Sint Catharina van Siena en Sint Teresia Benedicta van het Kruis uit tot ‘Co-Patronessen van Europa’.
Bron: NCRV – KRO
Birgitta van Zweden – Meester van Soeterbeeck (15e eeuw)
Laten wij bidden
Heer,
mogen wij onze begeerten kruisigen, zodat Gij door ons heen ten volle tot leven kunt komen. Mogen wij alzo, vanuit onze verbondenheid met U, ons steentje bijdragen aan het leven van de Kerk, de mensheid omarmend.
In uw naam.
Amen.