18-25 januari 2022: Internationale Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen

De Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen staat dit jaar in het teken van de ster uit het Oosten.

Geschiedenis van de week van gebed

Bidden voor christelijke eenheid is natuurlijk geen 20e-eeuws initiatief: christenen zijn in veel opzichten blijven bidden voor hun verzoening. Maar het was in 1908, in de Verenigde Staten, dat dit gebed de specifieke vorm aannam die we vandaag kennen, die van een ‘octaaf’ tussen 18 januari (het feest van de stoel van Petrus in Rome) en 25 januari (feestdag van de bekering van de heilige Paulus). De ‘uitvinder’ is Paul Wattson, een episcopaalse priester die net een Franciscaanse religieuze gemeenschap had gecreëerd binnen de Anglicaans-Amerikaanse kerk.

Christelijke eenheid, zoals Paul Wattson het zich voorstelde, betekende eigenlijk eenheid rond de Romeinse Stoel. In het midden van de jaren dertig, toen het gebed om eenheid tussen 18 en 25 januari zich begon te verspreiden in de katholieke kerk en in de anglicaanse gemeenschappen die gunstig waren voor een unie met Rome, was het pater Paul Couturier die er in Lyon een oecumenische breedte aan gaf die het voor christenen van alle kerken en gezindten mogelijk maakt om zich aan te sluiten bij het gebed voor de eenheid. Terwijl hij dezelfde data aanhield, koos de Lyonnais-priester ervoor om te spreken van de Week van Gebed (een achtdaagse week!), een vocabulaire dat als minder katholiek wordt beschouwd; en bovenal kent hij het een nieuw doel toe: bidden voor eenheid ‘zoals Christus het wil, met de middelen die Hij wil’.

Van Lyon tot nu

Met de steun van metropoliet Euloge namen de orthodoxen in 1935 deel aan de Week. Pater Couturier vroeg zijn vrienden om lezingen te geven over een thema dat voor de Week was gekozen. Hij benadrukte het fundamentele aspect van het gebed om ooit te komen tot de eenheid van alle christenen. Hiertoe schakelde hij verschillende kloosters in om zich bij deze beweging van gebed voor eenheid aan te sluiten, voornamelijk tijdens de Gebedsweek. Zo kreeg de Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen al snel een interreligieuze en internationale dimensie.

Het gebed van Couturier uit 1934 bevat alle wezenlijke elementen die de kracht van de Gebedsweek voor de Eenheid sindsdien bepalen: 

Heer Jezus,
Gij hebt op de avond vóór uw lijden
voor uw leerlingen gebeden:
‘Mogen allen één zijn,
zoals Gij Vader in Mij en Ik in U’.

Laat ons pijnlijk beseffen
dat wij door onze ontrouw
schuldig zijn aan de verdeeldheid.

Geef dat wij eerlijk erkennen
en moedig verwerpen wat er in ons aan onverschilligheid,
wantrouwen en zelfs aan wederzijdse
vijandschap schuilgaat.

Sta ons toe elkaar te ontmoeten in U,
opdat uit onze harten en van onze lippen
voortdurend uw gebed moge opstijgen
voor de eenheid der christenen
zoals Gij die wilt
en met de middelen die Gij wilt.

Laat ons in U,
die de volmaakte liefde zijt,
de weg vinden die tot de eenheid leidt,
in gehoorzaamheid aan uw liefde
en aan uw waarheid.


2022

Het thema van de Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen, is dit jaar: Wij hebben zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem onze hulde te brengen (Mt 2,2, in de Willibrordvertaling van 1975). Het is inderdaad de Raad van Kerken van het Midden-Oosten (MECC) die de voorbereidingen voor deze editie getrokken heeft. Die MECC is het enige oecumenische orgaan wereldwijd waaraan de katholieke Kerken ook volwaardig aan deelnemen, samen met de oosterse, orthodoxe en de protestants-evangelische Kerken. Katholieke Kerken in het meervoud? Ja, aan de MECC neemt niet alleen het Latijnse patriarchaat van Jeruzalem, maar ook de Armeens-katholieke, de Koptisch-katholieke, de Syrisch-katholieke, de maronitische, de Chaldeeuwse en de melkitische Kerk deel.

De MECC is gevestigd Beiroet en werkt in het Arabisch en het Engels.

Vertrouw op God

Het materiaal voor deze gebedsweek 2022 werd dus uitgewerkt door christenen uit Libanon, Syrië en Egypte, in samenwerking met de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Eenheid van de Christenen enerzijds en een daartoe bevoegde commissie van de Wereldraad van Kerken (WCC) anderzijds. Als we het goede in onszelf zoeken, klinkt het in de voorbereidende reflecties, worden we vaak zo overdonderd door onze zwakheid dat we wanhopig dreigen te worden. Dan kun je alleen vertrouwen putten als je je richt op God en Hem aanbidt. Telkens we het credo van Nicea belijden, bidden we het allen voor ‘één heilige Kerk’. Maar de eenheid waarop we hopen en waarvoor we bidden zal een eenheid in verscheidenheid zijn, schreef kardinaal Jozef De Kesel eerder nog. De eenheid is niet iets dat we zelf maken. Het zal de Heer zijn die ons weer verenigt.

Daarom is het gebed zo onontbeerlijk. (Kardinaal Jozef De Kesel)


Aanbidding der Wijzen – Illustratie uit de Libanese brochure voor de Gebedsweek van de Eenheid 2022 © Council of Churches in the Middle East


Bron: Kerknet.be