“We moeten opnieuw leren dat de dood bij het leven hoort”

Vlaanderens bekendste rouwspecialist en psycholoog Manu Keirse stond als kabinetschef van minister Magda Aelvoet (Groen) mee aan de wieg van de palliatieve zorg in Vlaanderen. Hij werkte ook mee aan het eerste wetsvoorstel voor de uitbreiding van het rouwverlof. Hij schreef bestsellers over verlies, geeft lezingen en trainingen, en wordt nog altijd geconsulteerd door mensen die worstelen met rouw. Al vindt hij dat mensen met verdriet vooral gesteund moeten worden door hun omgeving. “Als iemand sterft, is rouwen normaal. Verdriet is geen stoornis, ook niet als de tranen na jaren nog stromen.”

“Iedereen wordt vroeg of laat geconfronteerd met verlies. Maar doordat de levensverwachting is gestegen, moeten mensen soms pas als volwassene voor het eerst afscheid van iemand nemen. We weten dat de dood bij het leven hoort, maar we leren niet meer om te gaan met verlies”, zegt Manu Keirse. “Vroeger leefden gezinnen met drie generaties onder één dak. Mensen werden minder oud dan vandaag. Kinderen waren erbij als een grootouder of ouder in de woonkamer stierf. Sterfte maakte deel uit van het leven en het was een dorpsgebeuren. Toen ik klein was, werden de kerkklokken geluid als iemand overleed. Iedereen wist dan wie er dood was en naast de voordeur van die familie werd er een kruis genageld. Toen mijn grootmoeder stervende was, gingen we na school met de klas langs bij haar thuis. Ze vroeg ons om te bidden dat ze snel zou mogen sterven. Zo’n dingen gebeuren vandaag niet meer.”

Lees verder op Welliswaar.be