2 okt – HH. Engelbewaarders
Gedachtenis – eigen lezingen
De roeping van de engelen is bovenal de glans van Gods aanschijn te aanschouwen en zonder ophouden zijn lof te zingen. Doch, volgens de Schrift, heeft de Heer hun ook de opdracht toevertrouwd om zorgzaam bij de mensen aanwezig te zijn.
Uit het boek Exodus 23, 20-23a
Mijn engel zal voor u uitgaan.
Zo spreekt de Heer: ‘Ik stuur een engel voor jullie uit om je op je tocht te beschermen en je naar de plaats te brengen die Ik voor jullie bestemd heb. Heb aandacht voor hem, gehoorzaam hem zonder tegenspreken, want hij handelt in mijn naam en zou jullie je opstandigheid niet vergeven. Als je hem gehoorzaamt en alles doet wat Ik zeg, zal Ik de vijand van jullie vijanden zijn en jullie onderdrukkers onderdrukken. Mijn engel zal voor jullie uit gaan.’
Psalm 91, 1-6 + 10-11
Refr.: God waakt over ieder van ons.
Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
zegt tegen de Heer: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op U vertrouw ik.’
Hij bevrijdt je uit het net van de vogelvanger
en redt je van de dodelijke pest,
Hij zal je beschermen met zijn vleugels,
onder zijn wieken vind je een toevlucht,
zijn trouw is een veilig schild.
De verschrikking van de nacht hoef je niet te vrezen,
ook de pijl niet die overdag op je afvliegt,
noch de pest die rondwaart in het donker,
noch de plaag die toeslaat midden op de dag.
Het kwaad zal je niet bereiken,
geen plaag je tent ooit treffen.
Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen,
die over je waken waar je ook gaat.
Uit het evangelie volgens Matteüs 18, 1-5 + 10
Wie wordt als een kind is de grootste in het koninkrijk van de hemel.
De leerlingen kwamen Jezus vragen: ‘Wie is eigenlijk de grootste in het koninkrijk van de hemel?’
Hij riep een kind bij zich, zette het in hun midden neer en zei: ‘Ik verzeker jullie: als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan. Wie zichzelf vernedert en wordt als dit kind, die is de grootste in het koninkrijk van de hemel. En wie in mijn naam één zo’n kind bij zich opneemt, neemt mij op. Hoed u ervoor ook maar een van deze geringen te verachten. Want Ik zeg jullie: hun engelen in de hemel aanschouwen onophoudelijk het gelaat van mijn hemelse Vader.’
Van Woord naar leven
Vandaag horen we Jezus zeggen: ‘Als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan.’
Wanneer Jezus hier spreekt over ‘kind’ moeten we dat dieper begrijpen dan heel jonge en kleine mensen. De kinderen waarover Jezus hier spreekt zijn grote mensen met een kinderhart, mensen die zichzelf klein of gering achten, zij die leven van God zoals kinderen dat doen van hun ouders.
Als volwassene kan men, evangelisch gezien, alleen maar kind zijn als men een volwassen houding heeft ten aanzien van de Vader in de hemel, eenzelfde tedere verhouding als een klein kind ten opzichte van zijn aardse papa. Voor een klein kind geldt: mijn vader, mijn moeder, zorgt voor me en aan hen vertrouw ik me toe. Voor volwassen gelovigen zou moeten gelden: onze Vader in de hemel zorgt voor me, aan Hem vertrouw ik me toe.
Je toevertrouwen aan de Vader betekent geloven dat Hij met u het beste voorheeft, dat Hij je heel persoonlijk bemint en met u een weg wil gaan. Het betekent die liefde zo beminnen dat je nog maar één verlangen hebt: leven in Gods liefde, één worden met die liefde, je door dàt en enkel dàt laten leiden.
Het betekent Jezus welkom heten in je leven, gelovend en wetend dat God Hem gegeven heeft opdat je zou groeien in zijn liefde. Het betekent je hele leven, je hele zijn, al wat je bent, schenken aan Jezus, opdat Hij je kan transformeren in deze liefde. Het is je verlaten op Jezus, diep gelovend dat Hij je brengen zal in zijn eigen ja-woord tot de Vader.
Wie dit begrijpt, gelooft en gaat, zal meer en meer beeld worden van God, drager van zijn Vrede, uitdrager van zijn goedheid.
Laten we ons schenken aan Jezus, opdat we die mensen mogen worden die God wil dat we worden.
Ja, laat ons als volwassen mensen, kinderen worden die leven van en in God.
kris
Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
God,
wij hebben geen woorden om uit te drukken hoe Gij in uw voorzienigheid alles voor ons ten beste schikt. Vandaag gedenken wij de engelen door wie Gij ons in uw liefde bewaart en geleidt. Wij vragen U dat zij ons blijven beschermen en behoeden en dat wij nu reeds de vreugde kennen met hen te leven richting eeuwigheid.
Door Christus, onze Broeder en Heer. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
HH. Engelbewaarders
gedachtenis
Gevierd wordt dat ieder van ons door God een persoonlijke engel wordt toevertrouwd, die ons beschermt en vergezelt door het leven. Dat geloofsinzicht baseert zich op een aantal Bijbelpassages:
1. In het deutero-kanonieke Bijbelboek Tobit wordt verteld hoe de aartsengel Rafaël (feest 29 september) aan de jonge Tobit wordt toevertrouwd om hem bij een moeilijke opdracht te vergezellen en te beschermen.
2. In het evangelie zegt Jezus: ‘Waak ervoor een van deze geringen te verachten. Want Ik zeg jullie: hun engelen in de hemel aanschouwen onophoudelijk het gelaat van mijn hemelse Vader’ [Matteus 18,10].
3. In het boek Handelingen van de Apostelen wordt verteld hoe Petrus op wonderbare wijze uit de gevangenis ontsnapte een aanklopte bij het huis waar de gemeente bijeen was om voor zijn vrijlating te bidden. ‘Nadat hij op de deur van het voorportaal had geklopt, kwam er een dienstmeisje dat Roosje heette, om open te doen, maar toen ze de stem van Petrus hoorde, was ze zo blij dat ze vergat de deur te openen en naar binnen rende om te zeggen dat Petrus voor de poort stond. “Je bent niet goed wijs,” zeiden ze tegen haar, maar ze bleef volhouden dat het echt zo was. “ Dan is het zijn beschermengel”, zeiden ze tenslotte…’ (Hand. 12,13-15)
Het was paus Paulus V († 1621) die het feest 1608 officieel toestond; in 1670 werd het door paus Clemens X († 1676) voor de hele kerk ingevoerd.
Ze worden afgebeeld als gevleugelde personen van onduidelijk geslacht (zowel mannelijke als vrouwelijke trekken); die vleugels zijn nodig om tussen ons en de hemel heen en weer te vliegen: ze brengen Gods goede gedachten vanuit de hemel naar de mensen over en dragen de gebeden van ons tot voor Gods aangezicht. Vaak bevinden ze zich half achter de hun toevertrouwde persoon, op afbeeldingen meestal een kind. Soms in gezelschap van de duivel als tegenhanger: dan bevindt zich de engel rechts en de duivel links, respectievelijk op de rechter- en linkerschouder, om goede respectievelijk kwade gedachten in het oor te fluisteren.
Laten wij bidden
God,
wij hebben geen woorden om uit te drukken hoe Gij in uw voorzienigheid alles voor ons ten beste schikt. Vandaag gedenken wij de engelen door wie Gij ons in uw liefde bewaart en geleidt. Wij vragen U dat zij ons blijven beschermen en behoeden en dat wij nu reeds de vreugde kennen met hen te leven richting eeuwigheid.
Door Christus, onze Broeder en Heer. Amen.