dinsdag in week 1 van de veertigdagentijd

Uit de profeet Jesaja 55, 10-11

De veertigdagentijd als tijd van geloofsgroei is ook een kans om ons te bezinnen over het Woord van God. Wat betekent het spreken van God voor mij ? Wat verandert het in mijn leven ? De profeet Jesaja geeft hierop een antwoord. Gods Woord is steeds werkdadig. Het keert nooit naar Hem terug zonder zijn zending vervuld te hebben.

Zo spreekt God de Heer:
“Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten – zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit mijn mond: het keert niet vruchteloos naar mij terug, niet zonder eerst te doen wat Ik wil en te volbrengen wat Ik gebied.”

Psalm 34, 4 + 5 + 6 + 7 + 16 + 17 + 18 + 19

Refr.: Ik zocht de Heer en Hij gaf antwoord.

Roem met mij de grootheid van de Heer,
sluit u aan om zijn Naam te verheffen.
Ik zocht de Heer en Hij gaf antwoord,
Hij heeft mij van alle angst bevrijd.

Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde,
schaamte zal hun gezicht niet kleuren.
In mijn verdrukking riep ik tot de Heer,
Hij heeft geluisterd en mij uit de nood gered.

Het oog van de Heer rust op de rechtvaardigen,
zijn oor luistert naar hun hulpgeroep.
Toornig ziet de Heer wie kwaad doen aan,
Hij wist hun namen op aarde uit.

De Heer hoort de kreten van de rechtvaardigen,
Hij bevrijdt hen uit de nood.
Gebroken mensen is de Heer nabij,
Hij redt wie zwaar wordt getroffen.

Uit het evangelie volgens Matteüs 6, 7-15

Het gebed is het antwoord van de mens op het Woord van God. Het is de erkenning van Gods aanwezigheid in ons leven. Bidden is de taal van de gelovige mens. Jezus zelf gaf ons het voorbeeld. In Hem kunnen wij God onze Vader noemen.

Jezus sprak tot zijn leerlingen:
‘Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het Hem vragen.
Bid daarom als volgt:
Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwaad.
Want als jullie anderen hun misstappen vergeven, zal jullie hemelse Vader ook jullie vergeven. Maar als je anderen niet vergeeft, zal jullie Vader jullie je misstappen evenmin vergeven.’

Van Woord naar leven

Gebed is in wezen deelname aan het leven van de heilige Drie-eenheid. Het is leven mét God, in een voortdurend ontvangen en geven. Dat is het in wezen. Maar Jezus weet, meer dan wie ook, hoe moeilijk het ons valt te bidden, in de liefde van de Geest te bidden, vol te houden met bidden, enz… Vandaag geeft Hij ons enkele woorden om tot waar gebed te komen; woorden waarbij Hij ons zelf meeneemt in zijn eigen gebed tot de Vader.

Het Onze Vader is een mooi, rijk en zeer diepgaand gebed. God-zij-dank leven we hier in het westen in een (christelijke) cultuur waar dit gebed werd aangeleerd. De meesten van ons kennen het dan ook vanbuiten. Laten we van harte hopen en wensen dat ook vandaag nog onze kinderen dit gebed aangeleerd krijgen.
Het mooie aan een gebed dat je vanbuiten kent is, dat je dit ten allen tijde en zowat overal kan bidden: Op je knieën, maar ook voor of na het eten, prevelend tijdens de afwas, op de fiets of tram, al wandelend,…

Deze dagen is het mooi weer. Velen van ons doen een wandeling om te genieten van de eerste lentezon. Ik zou zeggen: bid tijdens je wandeling een Onze Vader waarin je Hem dankt, om vergeving vraagt, om genade bidt,…

Ik ken mensen die er een gewoonte van gemaakt hebben dit gebed als een soort mantra te bidden doorheen heel de dag. Ze prevelen het non-stop gedurende heel wat momenten. Daarom niet altijd bewust bezig zijnde met de woorden. Maar langzaam maar zeker wordt het een gebed van het hart. Door het prevelen blijf je in gebed, en blijft het gebed in jou. Een mooie gewoonte hoor.
Iets dergelijks kennen we met het zogenaamde Jezus-gebed vanuit de Russische Orthodoxe traditie, maar met het Onze Vader kan het dus ook.

Tip: je kan het ook zingend bidden, naar de woorden van – als ik me niet vergis – Augustinus: ‘Zingen is dubbel bidden’.

Het diepe van het Onze Vader is dat Christus, die je bewoont, met je meebidt. Je bidt het dus nooit alleen vanuit je eigen persoontje. Het is het gebed van Jezus waarin Hij je meeneemt in zijn ja-woord tot de Vader. En niet alleen jou neemt Hij mee, maar in wezen de hele mensheid. Dus het bidden van het Onze Vader is nooit een persoonlijk gebed van jou alleen; je bidt het in Christus in een diepe verbondenheid met de hele christengemeenschap waarin Hij ons brengt. Dit geeft niet enkel vrede aan jezelf, maar tevens aan de hele mensheid.

Moge het Onze Vader een dagelijkse bron van levend water zijn wat betreft onze gehechtheid aan de Heer en onze liefde voor de mensheid.

kris

Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Onze Vader,
die in de hemel zijt, uw Naam worde geheiligd, uw rijk kome, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren, en breng ons niet in beproeving, maar verlos ons van het kwade.
Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.