Leestip van de dag – dinsdag 17 dec 2019
‘Uw wil geschiede’ ~ de advent door met Maria
Samen met Jesaja en Johannes de Doper is Maria een van de spilfiguren van de advent. Maar welke boodschap geeft ze in de advent?
Als moeder van Jezus speelt Maria zonder meer de belangrijkste rol in de aanloop naar Kerstmis. Nochtans komt ze in de lezingen tijdens de advent niet erg veel aan bod. Zeker niet nu we in dit A-jaar voornamelijk lezen uit het evangelie volgens Matteüs. Dan heeft diens collega Lucas meer oog voor de vrouwelijke kant van het verhaal. Maar er zijn nog andere teksten die helpen om met Maria door de advent te gaan.
Jesaja schetst visioenen van hoop en gerechtigheid, Johannes roept op tot bekering. Maria belichaamt hun beider boodschap.
Vruchtbare bedding
Maria staat helemaal in de traditie van het volk Israël. Ze deelt in zijn pijnlijke geschiedenis: Gods liefdesaanzoek dat grotendeels onvruchtbaar is gebleven. Ondanks de redding uit Egypte, de vestiging van het koninkrijk Israël en de terugkeer uit de ballingschap zoveel eeuwen later, is er weinig toewijding te vinden aan het verbond.
In Maria’s tijd hadden velen de hoop opgeven. Maar zij niet.
Met Maria valt Gods zaadje eindelijk in een vruchtbare bedding, letterlijk en figuurlijk. In een boekje over Maria, uitgegeven in 1987, schreef de toenmalige kardinaal Ratzinger: Het mysterie van Maria betekent nu juist dat het Woord van God niet alleen is gebleven, maar onthaald werd. Het betekent dat het Woord mens is geworden in de Moeder, en zo vermengd is met de aarde van heel de mensheid, om haar tot God terug te brengen in Christus.
Open en beschikbaar
De adventsmens is zoals Maria open en beschikbaar. In haar is geen ongeduld, geen psalmgewijs vloeken op het uitblijven van de belofte. Ze cultiveert haar akker al biddend en in haar dagelijks bezig zijn.
Maria is klaar voor Gods actie, wanneer die ook maar komt.
In de huidige mentaliteit geldt alleen nog het mannelijke principe: zelf in staat zijn de wereld te controleren, te ontwerpen en voort te brengen, schrijft Joseph Ratzinger voorts in Maria, eerste Kerk (1987). Een mentaliteit die niet wil wachten op iets waarvan je nadien afhankelijk bent, maar die alles laat afhangen van het eigen kunnen en willen.
Met Maria schuift de advent een vrouw naar voren als voorbeeld. Haar openheid en beschikbaarheid, haar wachten en bidden worden als ideaal voorgesteld voor mannen én vrouwen. Ze is klaar voor de actie, maar zonder die vooraf zelf in te vullen.
Magnificat!
De evangelist Lucas legt Maria een prachtige hymne in de mond. Ze spreekt deze lofzang tot God uit bij haar bezoek aan Elisabeth, inmiddels hoogzwanger van Johannes de Doper.
- Mijn ziel prijst en looft de Heer,
mijn hart juicht om God, mijn redder:
hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares.
Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen,
ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan,
heilig is zijn naam. (Lc. 1, 46)
In wat volgt prijst Maria God om al wat over Hem al eeuwenlang wordt doorverteld: Hij stoot heersers van hun troon en wie gering is geeft hij aanzien. Wie honger heeft overlaadt hij met gaven, maar rijken stuurt hij weg met lege handen. Hij trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar, zoals hij aan onze voorouders heeft beloofd.
Maria is niet enkel open en beschikbaar, ze toont zich hier ook sterk bewust van maatschappelijke verhoudingen.
Verhoudingen die scheef gegroeid zijn. En die nu rechtgetrokken zullen worden door Gods krachtige arm. Maria legt zich niet neer bij sociale wantoestanden. Ze vertrouwt op God om tussenbeide te komen. En daaraan zal ze met lijf en leden meewerken.
Maria geeft handen en voeten aan Gods activisme.
Bron: Kerknet.be
