Lezingen van de dag – donderdag 7 maart 2019
donderdag na Aswoensdag
Uit het boek Deuteronomium 30, 15-20
Als ons hart afdwaalt en als wij naar Gods stem niet luisteren, kennen we dood en ongeluk. De wil van God volbrengen betekent echter kiezen voor het leven en het geluk. Daarom kunnen wij altijd blijven hopen.
Mozes sprak tot het volk:
‘Besef goed, vandaag stel ik u voor de keuze tussen voorspoed en tegenspoed, tussen leven en dood.
Wanneer u zich houdt aan de geboden van de Heer, uw God, zoals ik ze u vandaag heb gegeven, door Hem lief te hebben, door de weg te volgen die Hij wijst, en zijn geboden, wetten en regels in acht te nemen, dan zult u in leven blijven en in aantal toenemen, en dan zal de Heer, uw God, u zegenen in het land dat u in bezit zult nemen.
Maar als u Hem de rug toekeert en weigert te luisteren, als u zich ertoe laat verleiden neer te knielen voor andere goden en die te vereren, dan zeg ik u op voorhand dat u te gronde zult gaan. Uw verblijf aan de overkant van de Jordaan, in het land dat u in bezit zult nemen, zal dan van korte duur zijn.
Ik roep vandaag hemel en aarde als getuigen op: u staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de Heer, uw God, lief te hebben, Hem te gehoorzamen en Hem toegedaan te blijven.
Dan zult u lang blijven wonen in het land dat Hij uw voorouders Abraham, Isaak en Jakob onder ede heeft beloofd.’
Psalm 1, 1 + 2 + 3 + 4 + 6
Refr.: Gelukkig de mens die op de Heer zijn hoop stelt.
Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
maar vreugde vindt in de wet van de Heer
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.
Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.
Zo niet de wettelozen !
Zij zijn als kaf dat verwaait in de wind.
De Heer beschermt de weg van de rechtvaardigen,
de weg van de wettelozen loopt dood.
Uit het evangelie volgens Lucas 9, 22-25
Sprekend over zijn dood en verrijzenis laat Jezus zijn toehoorders iets vermoeden van het geheim van zijn zending: sterven om te leven. Dit is ook de weg die zijn leerlingen moeten gaan: zichzelf verloochenen en elke dag opnieuw Jezus’ kruis opnemen.
Jezus zei tot zijn leerlingen: ‘De Mensenzoon zal veel moeten lijden en door de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden worden verworpen en gedood, maar op de derde dag zal Hij uit de dood worden opgewekt.’
Tegen allen zei Hij:
‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden.
Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar zichzelf verliest of schade toebrengt?’
Van Woord naar leven
Vandaag lezen we in Deuteronomium: ‘U staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de Heer, uw God, lief te hebben, Hem te gehoorzamen en Hem toegedaan te blijven.’Inderdaad, wij staan voor de keuze tussen leven en dood. Kiezen voor God is kiezen voor het leven, kiezen voor het kwaad is kiezen voor de dood. Dit is natuurlijk heel zwart-wit gesteld, maar soms heeft een mens dergelijke taal nodig om z’n leven en de keuzen die hij maakt op scherp te zetten.De realiteit leert ons dat wij doorgaans daar ergens tussen hangen. Niet echt zwart, maar zeker ook niet echt wit; eerder grijs. Maar eigenlijk zou ons leven wit moeten zijn, niet enkel in de intentie, maar ook in de daad. Als christen zou het een vanzelfsprekendheid moeten zijn te kiezen voor het leven, voor God dus. Als we onze naam ‘christen’ waardig willen dragen moeten we leven naar haar inhoud: dat betekent een leven leiden gehecht aan de persoon van Jezus, in intieme relatie met Hem, je door Hem laten leidend.Wie deze weg gaat, leeft niet voor zijn eigen begeerten, maar zal groeiend, meer en meer die weg gaan waarover het evangelie van vandaag spreekt: Jezelf verliezen omwille van de Heer. Het is je oppervlakkig ik achterlaten om steeds dieper te leven in Christus. In Hem zul je je meest ware ik ontdekken; dat ik waarvan God gezegd heeft dat Hij het geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis.Lieve mensen, laat ons kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde. Laten we dit doen als blijde christenen die leven in het Pasen van de Heer, Gods vrede dragend en uitdragend. Laten we ‘plezier’ hebben in het spel der liefde. Ja, moge het leven ons vreugde geven in het elkaar beminnen. Niet als doel, maar als logisch gevolg van onze keuze.En met vreugde bedoel ik echt niet die uiterlijke alleluia-vreugde die ons gemoed emotioneel in vuur en vlam zet en onze handjes spontaan in de lucht doet steken. Ik heb het hier over de diepe innerlijke vreugde die haar wortels heeft in God zelf. Dit laatste mag men natuurlijk zien op ons gezicht (dit maakt immers een mens nog mooier dan hij al is), maar dat is niet het wezen. In de diepte gaat het over een vreugde die haar bestaan heeft in Christus; Hij die leeft in en door de Vader. Een hemelse vreugde zeg maar, hier beleefd op aarde. En ja hoor, de mensen mogen dat aan ons zien. Waarom niet …Kom, laat ons kiezen voor het leven, voor de liefde, voor God, en dus voor de medemens.Ieders roeping.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Goede Vader, moge uw Geest ons hart openen voor uw liefde die Gij in Christus in ons hebt gelegd, opdat wij vanuit Hem mogen kiezen voor het leven, tot welzijn van de hele mensheid. Om deze genade bidden wij U, in Christus, onze Broer en Heer. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Perpetua & Felicitas († 203)
Perpetua van Carthago, Afrika; martelares met Felicitas, Satyrus, Saturninus, Revocatus, Secundulus en ViviaVan hun marteldood bestaat een ooggetuigeverslag, dat gedeeltelijk is gebaseerd op de persoonlijke aantekeningen van Perpetua zelf. Zij was van voorname afkomst, wellicht uit Carthago zelf. Op het moment van haar marteldood was zij weduwe. Wellicht was zij de meesteres van Felcitas, een slavin die op dat moment hoogzwanger was. Van de andere martelaars meent men, dat het geloofsleerlingen (catechumenen) waren; misschien was Satyrus hun leermeester. Ze werden gearresteerd krachtens de wet van Septimius Severus die godsdienstpropaganda en bekeringswerk verbood. Revocatus bezweek al in de gevangenis. De overigen werden in het amfitheater voor de wilde dieren gegooid en door de hoorns van wilde stieren of koeien zo toegetakeld dat ze aan de verwondingen ervan overleden. Sint Augustinus van Hippo († 430; feest 28 augustus) wijdde drie preken aan hen.Perpetua is patrones van getrouwde vrouwen.Perpetua en Felicitas worden afgebeeld met een stier naast zich. Perpetua in de arena naar de hemel wijzend; Felicitas met een kruis in de hand en een kind op de schoot.
Bro: Heiligen.net
Laten wij bidden
Goede Vader, moge uw Geest ons hart openen voor uw liefde die Gij in Christus in ons hebt gelegd, opdat wij vanuit Hem mogen kiezen voor het leven, tot welzijn van de hele mensheid. Om deze genade bidden wij U, in Christus, onze Broer en Heer. Amen.