Lezingen van de dag – zondag 3 september 2017
22ste zondag door het jaar – A
Uit de profeet Jeremia 20, 7-9
‘De woorden van de Heer brengen mij dag in dag uit schande en vernedering.’
Heer, U hebt mij verleid, en ik ben bezweken, U was te sterk voor mij en hebt mij in uw greep gekregen. Dag in dag uit lachen ze om mij, iedereen bespot mij. Telkens als ik spreek, moet ik schreeuwen: “Ik word mishandeld, onderdrukt!”
Want de woorden van de Heer brengen mij dag in dag uit schande en vernedering. Als ik denk: Ik wil Hem niet meer noemen, niet meer spreken in zijn naam, dan laait er in mijn hart een vuur op, dan brandt het in mijn gebeente. Ik doe moeite om het in bedwang te houden, maar ik kan het niet.
Psalm 63, 2-6
Refr.: God, mijn lippen zingen uw lof.
God, U bent mijn God, U zoek ik,
naar U smacht mijn ziel,
naar U hunkert mijn lichaam
in een dor en dorstig land, zonder water.
In het heiligdom heb ik U gezien,
uw macht en majesteit aanschouwd.
Uw liefde is meer dan het leven,
mijn lippen zingen uw lof.
U wil ik prijzen, mijn leven lang,
roepend uw Naam, de handen geheven.
Dan wordt mijn ziel verzadigd met uw overvloed,
jubel ligt op mijn lippen, mijn mond zal U loven.
Uit de brief van Paulus aan de Romeinen 12, 1-2
Stel uzelf in dienst van God.
Broeders en zusters,
met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want dat is de ware eredienst voor u. U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is.
Alleluia.
Ik ben de weg, de waarheid en het leven,
zegt de Heer
Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 16, 21-27
‘Wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden.’
Vanaf die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden door toedoen van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt.
Petrus nam Hem terzijde en begon Hem fel terecht te wijzen: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal U zeker niet gebeuren!’
Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’
Toen zei Jezus tegen zijn leerlingen: ‘Wie achter mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan de hele wereld te winnen als hij er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? Wanneer de Mensenzoon komt, in gezelschap van zijn engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader, dan zal hij iedereen naar zijn daden belonen.
Van Woord naar leven
'Wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden', zegt ons de Heer vandaag.Je leven verliezen betekent al je verlangens die je ego voeden loslaten omwille van God, omwille van de liefde. Het is, om een wat ouder woord te gebruiken, afsterven aan je oppervlakkig ik om je ware ik te ontdekken in Hem. Het is leven vanuit je diepste identiteit: je geschapen zijn naar Gods beeld en gelijkenis.Al te dikwijls zeggen we tegen elkaar: 'Ach, je moet doen waar je je het beste bij voelt'. Wellicht goed bedoeld, maar het heeft een heidens karakter. Veeleer zouden we elkaar moeten stimuleren in het zoeken naar Gods wil, en de weg die daartoe leidt. Zonder dat we het weten voeden we elkaar in het zoeken naar zelfvoldaanheid, in plaats van te durven spreken over evangelisch achterlaten omwille van het Rijk Gods.Dit laatste kunnen soms zeer verhelderende en bevrijdende gesprekken zijn. Ze maken soms de boeien los die ons vastgeketend hebben in wat niet thuis hoort in God. 'De waarheid zal je vrij maken' mag je hier zeer letterlijk nemen.Laten we het goede gesprek met elkaar voeren; warm, hartelijk, biddend.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer,
schenk ons uw Geest, uw heilige Liefde, uw minnend Vuur, opdat ons hart zou vervuld zijn met Uzelf. Mogen wij ons toevertrouwen aan uw aanwezigheid, afstervend aan al die dingen die een belemmering vormen in U te leven.
Geef ons liefde voor de liefde.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Foebe van Rome († 1e eeuw)
Foebe van Rome, Italië; medewerkster van apostel PaulusFoebe komt één keer voor in het Nieuwe Testament. Wanneer Paulus op het eind van zijn brief aan de Romeinen de groeten doet, begint hij Foebe aan te bevelen: 'Ik beveel u onze zuster Foebe aan, diacones van de gemeente te Kénchreae. Ontvangt haar hartelijk, zoals christenen past en staat haar bij in alle zaken waarin zij hulp nodig heeft. Zelf is zij voor velen, en met name ook voor mij, een echte beschermengel geweest' (Rom.16,01-02).Het was te Kénchreae (of Kenchreeën) dat Paulus zijn brief aan de Romeinen had geschreven, rond het jaar 55. Kénchreae was de oostelijke haven van Korinte, en vormde in die tijd een kruispunt van handelsroutes over land en water.Opmerkelijk is, dat Foebe 'diacones' wordt genoemd. Dit is de enige keer dat het woord in het Nieuwe Testament wordt toegepast op een vrouw. Waarin haar werk precies bestond...? Uitdelen van eten en goederen aan de armen, waarschijnlijk, en onder hen dan vooral de vrouwen. Sommige commentaren op de Romeinenbrief vertalen 'diacones' met 'gastvrouw'; in dat geval zou zij haar huis beschikbaar hebben gesteld aan de huisgemeente van de christenen in Kénchreae en naar we mogen aannemen aan Paulus, toen hij zijn brief dicteerde aan Tertius. Blijkbaar was zij het die de brief van Paulus overbracht naar de christengemeente van Rome.In later tijd zullen de diaconessen ook assisteren tijdens de liturgie van het doopsel. Dopelingen gingen geheel naakt onder in het water van het doopbekken. Wanneer ze eruit te voorschijn kwamen werden ze afgedroogd en in smetteloos witte kleren gehuld door diakens, als het mannen waren, en door diaconessen als het om vrouwen ging.Over Foebe is verder niets bekend. Alleen de liefdevolle aanbeveling van Paulus aan het slot van zijn Romeinenbrief was voor de traditie voldoende om haar in de rijen der heiligen op te nemen. Dat is niet zo overdreven als het lijkt. Zij behoort tot de pioniers van de christelijke godsdienst. Om je eigen cultuur met alle waarden en normen die daarbij horen en die je van huis uit hebt meegekregen, op te geven ten bate van een nieuwe godsdienst, die in de maatschappij nog nauwelijks iets voorstelt..., en om dat vol te houden, zó dat Paulus haar een 'ware beschermengel' durft noemen: dat betekent dat je tot de groten behoort.
Laten wij bidden
schenk ons uw Geest, uw heilige Liefde, uw minnend Vuur, opdat ons hart zou vervuld zijn met Uzelf. Mogen wij ons toevertrouwen aan uw aanwezigheid, afstervend aan al die dingen die een belemmering vormen in U te leven.
Geef ons liefde voor de liefde.
Amen.