Lezingen van de dag – vrijdag 17 februari 2017

vrijdag in week 6 door het jaar

Uit het boek Genesis 11, 1-9

De toren van Babel is voor de bijbelse schrijver het symbool van een wereld waarin door hoogmoed en machtsdrang geen plaats meer is voor God. Het resultaat is onvermijdelijk verwarring en onenigheid. Alleen de Geest zal in staat zijn deze spraakverwarring weer tot echte eenheid te brengen. Dit zal blijken uit de gave der talen bij de zending van de heilige Geest.

Ooit werd er op de hele aarde één enkele taal gesproken.
Toen de mensen in oostelijke richting trokken, kwamen ze in Sinear bij een vlakte, en daar vestigden ze zich.
Ze zeiden tegen elkaar: ‘Laten we van klei blokken vormen en die goed bakken in het vuur.’ De kleiblokken gebruikten ze als stenen, en aardpek als specie.
Ze zeiden: ‘Laten we een stad bouwen met een toren die tot in de hemel reikt. Dat zal ons beroemd maken, en dan zullen we niet over de hele aarde verspreid raken.’
Maar toen daalde de Heer af om te kijken naar de stad en de toren die de mensen aan het bouwen waren.
Dit is één volk en ze spreken allemaal een en dezelfde taal, dacht de Heer, en wat ze nu doen is nog maar het begin. Alles wat ze verder nog van plan zijn, ligt nu binnen hun bereik. Laten wij naar hen toe gaan en spraakverwarring onder hen teweegbrengen, zodat ze elkaar niet meer verstaan.
De Heer verspreidde hen van daar over de hele aarde, en de bouw van de stad werd gestaakt.
Zo komt het dat die stad Babel heet, want daar bracht de Heer verwarring in de taal die op de hele aarde gesproken werd, en van daar verspreidde Hij de mensen over de hele aarde.

Psalm 33, 10-15

Refr.: De Heer buigt zich neer naar de aarde.

De Heer doet de plannen van volken teniet,
Hij verijdelt wat naties beramen.

Maar het plan van de Heer houdt eeuwig stand,
wat Hij beraamt, blijft van geslacht tot geslacht.

Gelukkig het volk dat de Heer als zijn God heeft,
de natie die Hij verkoos als de zijne.

Uit de hemel ziet de Heer omlaag
en slaat Hij de sterveling gade.

Vanaf zijn troon houdt Hij het oog
op allen die de aarde bewonen.

Hij die de harten van allen vormt,
Hij doorziet al hun daden.

Uit het evangelie volgens Marcus 8, 34 – 9, 1

Willen de leerlingen christenen heten, dan zullen zij zoals Jezus moeten dienen ten einde toe: zichzelf verloochenen en hun kruis opnemen. Zich schamen over Hem en zijn evangelie uit angst voor de spot der mensen is Hem verloochenen.

Jezus riep de menigte samen met de leerlingen bij zich en zei: ‘Wie mijn volgeling wil zijn, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en zo achter mij aan komen. Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en het evangelie, zal het behouden. Wat heeft een mens eraan als hij de hele wereld wint, maar er het leven bij inschiet? Wat zou een mens niet overhebben voor zijn leven? Wie zich tegenover de trouweloze en zondige mensen van deze tijd schaamt voor mij en mijn woorden, zal merken dat de Mensenzoon zich ook voor hem schaamt, wanneer Hij komt in het gezelschap van de heilige engelen en bekleed met de stralende luister van zijn Vader.’
Verder zei hij ook nog: ‘Ik verzeker jullie: sommigen die hier aanwezig zijn zullen niet sterven voordat ze de komst van het koninkrijk van God in al zijn kracht hebben meegemaakt.’

Laten wij bidden

Heer, schenk ons de moed, en de genade, achter U te gaan  door afstand te nemen van alles  wat met eigen gewin te maken heeft. Geef dat ons diepste ik tot leven mag komen; het ik waarvan Gij gezegd hebt dat Ge het gemaakt hebt naar uw beeld en gelijkenis. Kom heilige Geest. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.