3e zondag van de advent – C
Geliefde mensen,
we beginnen de derde week van de advent. De lezingen van deze zondag spreken van vreugde, vrede en rechtvaardigheid: vreugde omdat God onder ons is en ons bevrijdt, vrede die onze harten overstijgt en ons vertrouwen in Hem versterkt, en een oproep tot rechtvaardig handelen en delen met elkaar. Ze herinneren ons eraan dat Gods aanwezigheid ons leven vernieuwt en ons uitnodigt om zijn liefde tastbaar te maken in ons dagelijks handelen. Laat ons in deze adventsperiode onze harten openen en, zoals Johannes de Doper ons aanspoort, ons voorbereiden op Kerstmis door een leven te leiden van geloof, hoop en naastenliefde.
De overweging van vandaag is van de hand van aartsbisschop Vincenzo Paglia.
Uit de profeet Sefanja 3, 14-17
Sefanja schildert een beeld van hoop en vreugde, waarin de Heer angst wegneemt, bevrijding brengt en ons in zijn liefde omarmt, als een voorbode van het Licht dat met Kerstmis de wereld zal binnenkomen.
Jubel, vrouwe Sion, zing van vreugde, Israël, juich met heel je hart, vrouwe Jeruzalem! De Heer heeft het vonnis over jou tenietgedaan en je vijand verdreven. De Heer, de koning van Israël, is in je midden, je hebt geen kwaad meer te vrezen. Op die dag zal men tegen Jeruzalem zeggen: ‘Wees niet bang, Sion! Laat de moed niet zinken!’
De Heer, je God, zal in je midden zijn, Hij is de held die je bevrijdt. Hij zal vol blijdschap zijn, verheugd over jou, in zijn liefde zal Hij zwijgen, in zijn vreugde zal Hij over je jubelen.
Tussenzang: Jes. 12, 2-6
(tekst onder geluidsfragment)
Refr.: Verheug u en jubel, want groot is de Heer in uw midden.
De Heer is mijn kracht, Hem prijs ik,
Hij heeft mij redding gebracht.
Verheugd zult ge water scheppen
uit de bronnen van heil.
Verheerlijk de Heer, roep zijn naam aan.
Maak bij de volken zijn daden bekend,
gedenk hoe verheven zijn naam is.
Bezing de Heer om zijn weergaloos werk,
laat heel de aarde het weten.
Verheug u en jubel, die Sion bewoont,
om Israëls Heilige, groot in uw midden.
Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 4, 4-7
Paulus moedigt ons aan om altijd verheugd en vriendelijk te zijn, vertrouwend op Gods nabijheid en de vrede die Hij schenkt.
Broeders en zusters,
laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd. Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij. Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
Vers voor het evangelie.
Alleluia.
De Geest van de Heer
is over mij gekomen;
Hij heeft mij gezonden
om aan armen
de Blijde Boodschap te brengen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 3, 10-18
Johannes de Doper laat zien hoe wij ons kunnen voorbereiden op de komst van de Messias door te leven vanuit rechtvaardigheid en naastenliefde.
De mensen vroegen aan Johannes de Doper: ‘Wat moeten we doen?’
Hij antwoordde: ‘Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’
Er kwamen ook tollenaars om zich te laten dopen, en die vroegen hem: ‘Meester, wat moeten wij doen?’
Hij zei tegen hen: ‘Vorder niet meer dan wat jullie is opgedragen.’
Ook soldaten kwamen hem vragen: ‘En wij, wat moeten wij doen?’
Tegen hen zei hij: ‘Jullie mogen niemand afpersen en je ook niet laten omkopen, neem genoegen met je soldij.’
Het volk was vol verwachting, en allen vroegen zich af of Johannes misschien de messias was, maar Johannes zei tegen hen: ‘Ik doop jullie met water, maar er komt iemand die machtiger is dan ik; ik ben het zelfs niet waard om de riemen van zijn sandalen los te maken. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur; Hij houdt de wan in zijn hand om zijn dorsvloer te reinigen, het graan zal Hij bijeenbrengen in zijn schuur en het kaf in onblusbaar vuur verbranden.’
Op deze en andere wijze spoorde hij het volk aan en verkondigde hij hun het goede nieuws.
Van Woord naar leven
ALS VOORBEREIDING OP KERST
(Bij Lc 3, 10-18)
Onderstaande overweging is van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan het boek ‘Het Woord van God elke dag – 2025’, uitgegeven bij Otheo/Sant’Egidio
Het evangelie brengt ons vandaag bij de oevers van de Jordaan aan de zijde van Johannes de Doper, die het ‘goede nieuws’ verkondigt. En samen met de menigte die naar de profeet toestroomt, vragen ook wij aan de Doper: ‘Wat moeten wij doen?’. Dat is de vraag van deze advent. Wij erkennen onze beperkingen en onze geslotenheid. Vaak zijn we vol van onszelf, van onze gewoonten, zwellen we van trots en denken we dat we alles gedaan hebben wat we konden doen. En daardoor geraken we niet verder. Met deze berustende houding sluiten we de deur van ons hart.
Het antwoord van de Doper is eenvoudig en concreet. Tot de toehoorders die naar hem gekomen zijn, zegt hij: ‘Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’ Dat is een duidelijk antwoord op de vraag hoe we de hongerigen kunnen voeden en hoe we de armen kunnen kleden. Hoe kunnen wij trouwens op ons gemak blijven als zovelen in de wereld geen eten en geen kleding hebben? Dat is een van de prangende vragen van onze tijd, nu de armoede wereldwijd is toegenomen. Gelovigen zijn geroepen om hun hart nog meer te verruimen voor liefdadigheid, om nog meer ruimte te maken voor de armen en de zwakken, zodat ‘geen van deze kleinen verloren gaat’.
Tegen de tollenaars die vroegen wat ze moesten doen, antwoordt Johannes: ‘Vorder niet meer dan wat jullie is opgedragen’, dat wil zeggen: volg niet de vraatzucht van je instincten en laat je niet knechten door je behoeften na te jagen. De dagelijkse sleur van het leven kan ons deze woorden doen vergeten en ons gulzig maken. Johannes vraagt ons om ernstig, eerlijk en loyaal te worden.
Hij spoort de soldaten aan om het geweld af te zweren, om anderen geen kwaad te doen. Met eenvoudige woorden voegt hij eraan toe: ‘Jullie mogen niemand afpersen … en neem genoegen met je soldij.’ Een oproep dus tot zachtheid en menselijk gedrag tegenover anderen, wie zij ook zijn en wat hun functie ook is. Het is een terechte oproep in een maatschappij zoals de onze, waar het gemakkelijk is om mensen slecht te behandelen. Johannes vraagt dat de mensen tevreden zijn: dat is geen uitnodiging om te berusten, het zijn eerder woorden die ons wijzen op onze begrenzingen, op de wijsheid om niet achter onze eigen verlangens en bevredigingen aan te hollen en ze de een na de andere te consumeren.
De prediking van de Doper nodigt ons uit om naar de wereldwijde horizon te kijken. Johannes weet dat hij niet de Messias is en zegt heel duidelijk: ‘Ik doop jullie met water, maar er komt iemand die machtiger is dan ik; ik ben het zelfs niet waard om de riemen van zijn sandalen los te maken. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur.’ Maar hij is zich ook bewust van zijn verantwoordelijkheid om een ‘stem’ te zijn die roept, zelfs tot het martelaarschap toe. Net als Johannes de Doper zijn ook wij ons bewust van onze eigen kleinheid, maar ook van onze verantwoordelijkheid om het ‘goede nieuws’ van het koninkrijk van God aan allen te verkondigen.
Laten we bidden
Goede God,
in deze tijd van verwachting naderen wij U, door onze trots en zelfgenoegzaamheid opzij te zetten en ons leven te richten op delen en dienen. Leer ons vrijgevig te zijn naar hen die gebrek lijden, rechtvaardig te handelen in wat we doen, en zachtmoedig om te gaan met onze naasten. Mogen we zo ons innerlijk voorbereiden op Jezus’ komst met Kerst.
In zijn naam. Amen.
Geliefde mensen, laten we in deze dagen voor Kerstmis ruimte maken in ons leven om te zorgen voor wie in nood is, eerlijk te leven en met mildheid naar elkaar om te zien. Mogen wij samen een weg bereiden voor het Licht van Kerst dat in onze wereld wil stralen.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Beperkt onze voorbereiding op Kerst zich tot het versieren van ons huis en het organiseren van feestelijkheden? Of durven we ook in te gaan op de oproep van Johannes de Doper om ons hart voor te bereiden door te kiezen voor liefdadigheid en het delen met wie het nodig heeft, zodat de komst van Christus echt tastbaar wordt in ons leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Hadewych van Vlaanderen († 13e eeuw)
Hadewych van Vlaanderen, Antwerpen, België; mystica
Van Hadewychs leven is bijzonder weinig bekend. Ze moet ergens geleefd hebben in de Zuidelijke Nederlanden, maar waar precies: men weet het niet. Antwerpen? Brussel? Breda? Ze schreef gedichten en brieven, waarin haar liefde voor Christus tot uiting komt. Gezien haar prachtige taal, die in staat is nooit geziene geloofsvisioenen in woorden uit te drukken, moet zij van hoge afkomst zijn geweest, en een gedegen vorming hebben genoten. Ook is men onzeker over de eeuw waarin zij leefde en stierf. Uit haar teksten kunnen we opmaken, dat ze vanaf haar tiende levensjaar gegrepen was door de mystiek.
Hadewych behoort tot deze groten. Zij beschrijft hoe zij leefde van de ‘Minne’ (= Liefde). Zij schrijft: ‘Als minne porret in mine siele’ (= de liefde roert (port) in mijn ziel). Niets ter wereld weegt op tegen deze ‘Minne’. Zij voelt ze als een geschenk dat God zomaar aan haar geeft; en probeert op haar beurt liefde terug te geven; door aandacht en tijd te schenken aan God in gebed, stille tijd en geestelijke lezing; maar ook door te wachten wanneer ze die liefde niet voelt, en niet op zoek te gaan naar oppervlakkige behoeftenbevrediging: zij wacht en vast, en houdt de leegte uit…; en laat God het tijdstip bepalen, waarop Hij haar weer wil raken met zijn Liefde.
Sommigen vermoeden, dat zij de Hadewych moet zijn, die abdis was in het klooster van Aywières, en stierf op 1 juni 1248.
Van Woord naar leven
ALS VOORBEREIDING OP KERST
(Bij Lc 3, 10-18)
Onderstaande overweging is van aartsbisschop Vincenzo Paglia, ontleend aan het boek ‘Het Woord van God elke dag – 2025’, uitgegeven bij Otheo/Sant’Egidio
Het evangelie brengt ons vandaag bij de oevers van de Jordaan aan de zijde van Johannes de Doper, die het ‘goede nieuws’ verkondigt. En samen met de menigte die naar de profeet toestroomt, vragen ook wij aan de Doper: ‘Wat moeten wij doen?’. Dat is de vraag van deze advent. Wij erkennen onze beperkingen en onze geslotenheid. Vaak zijn we vol van onszelf, van onze gewoonten, zwellen we van trots en denken we dat we alles gedaan hebben wat we konden doen. En daardoor geraken we niet verder. Met deze berustende houding sluiten we de deur van ons hart.
Het antwoord van de Doper is eenvoudig en concreet. Tot de toehoorders die naar hem gekomen zijn, zegt hij: ‘Wie twee stel onderkleren heeft, moet delen met wie er geen heeft, en wie eten heeft moet hetzelfde doen.’ Dat is een duidelijk antwoord op de vraag hoe we de hongerigen kunnen voeden en hoe we de armen kunnen kleden. Hoe kunnen wij trouwens op ons gemak blijven als zovelen in de wereld geen eten en geen kleding hebben? Dat is een van de prangende vragen van onze tijd, nu de armoede wereldwijd is toegenomen. Gelovigen zijn geroepen om hun hart nog meer te verruimen voor liefdadigheid, om nog meer ruimte te maken voor de armen en de zwakken, zodat ‘geen van deze kleinen verloren gaat’.
Tegen de tollenaars die vroegen wat ze moesten doen, antwoordt Johannes: ‘Vorder niet meer dan wat jullie is opgedragen’, dat wil zeggen: volg niet de vraatzucht van je instincten en laat je niet knechten door je behoeften na te jagen. De dagelijkse sleur van het leven kan ons deze woorden doen vergeten en ons gulzig maken. Johannes vraagt ons om ernstig, eerlijk en loyaal te worden.
Hij spoort de soldaten aan om het geweld af te zweren, om anderen geen kwaad te doen. Met eenvoudige woorden voegt hij eraan toe: ‘Jullie mogen niemand afpersen … en neem genoegen met je soldij.’ Een oproep dus tot zachtheid en menselijk gedrag tegenover anderen, wie zij ook zijn en wat hun functie ook is. Het is een terechte oproep in een maatschappij zoals de onze, waar het gemakkelijk is om mensen slecht te behandelen. Johannes vraagt dat de mensen tevreden zijn: dat is geen uitnodiging om te berusten, het zijn eerder woorden die ons wijzen op onze begrenzingen, op de wijsheid om niet achter onze eigen verlangens en bevredigingen aan te hollen en ze de een na de andere te consumeren.
De prediking van de Doper nodigt ons uit om naar de wereldwijde horizon te kijken. Johannes weet dat hij niet de Messias is en zegt heel duidelijk: ‘Ik doop jullie met water, maar er komt iemand die machtiger is dan ik; ik ben het zelfs niet waard om de riemen van zijn sandalen los te maken. Hij zal jullie dopen met de heilige Geest en met vuur.’ Maar hij is zich ook bewust van zijn verantwoordelijkheid om een ‘stem’ te zijn die roept, zelfs tot het martelaarschap toe. Net als Johannes de Doper zijn ook wij ons bewust van onze eigen kleinheid, maar ook van onze verantwoordelijkheid om het ‘goede nieuws’ van het koninkrijk van God aan allen te verkondigen.
Laten we bidden
Goede God,
in deze tijd van verwachting naderen wij U, door onze trots en zelfgenoegzaamheid opzij te zetten en ons leven te richten op delen en dienen. Leer ons vrijgevig te zijn naar hen die gebrek lijden, rechtvaardig te handelen in wat we doen, en zachtmoedig om te gaan met onze naasten. Mogen we zo ons innerlijk voorbereiden op Jezus’ komst met Kerst.
In zijn naam. Amen.
Geliefde mensen, laten we in deze dagen voor Kerstmis ruimte maken in ons leven om te zorgen voor wie in nood is, eerlijk te leven en met mildheid naar elkaar om te zien. Mogen wij samen een weg bereiden voor het Licht van Kerst dat in onze wereld wil stralen.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Beperkt onze voorbereiding op Kerst zich tot het versieren van ons huis en het organiseren van feestelijkheden? Of durven we ook in te gaan op de oproep van Johannes de Doper om ons hart voor te bereiden door te kiezen voor liefdadigheid en het delen met wie het nodig heeft, zodat de komst van Christus echt tastbaar wordt in ons leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.