31 mei – Maria Bezoek (feest)
Uit de profeet Sefanja 3, 14-17
De profeet Sefanja nodigt ons uit tot vreugde. Want de Heer is blijvend in ons midden. Wie kan dan nog treuren of vrezen?
Jubel, vrouwe Sion, zing van vreugde, Israël, juich met heel je hart, vrouwe Jeruzalem! De Heer heeft het vonnis over jou tenietgedaan en je vijand verdreven. De Heer, de koning van Israël, is in je midden, je hebt geen kwaad meer te vrezen.
Op die dag zal men tegen Jeruzalem zeggen: ‘Wees niet bang, Sion! Laat de moed niet zinken!’ De Heer, je God, zal in je midden zijn, Hij is de held die je bevrijdt. Hij zal vol blijdschap zijn, verheugd over jou, in zijn liefde zal Hij zwijgen, in zijn vreugde zal Hij over je jubelen.
Jes. 12, 2-6
Refr.: Inwoners van Sion, jubel en juich!
God, Hij is mijn redder.
Ik heb een vast vertrouwen, ik wankel niet,
want de Heer is mijn sterkte, Hij is mijn beschermer,
Hij heeft mij redding gebracht.
Vol vreugde zullen jullie water putten
uit de bron van de redding.
Op die dag zullen jullie zeggen:
Loof de Heer, roep zijn Naam uit.
Maak alle volken zijn daden bekend,
verkondig zijn verheven Naam.
Zing een lied voor de Heer:
wonderbaarlijk zijn zijn daden.
Laat heel de aarde dit weten.
Jubel en juich, inwoners van Sion,
want groot is de Heilige van Israël,
die in jullie midden woont.
Uit het evangelie volgens Lucas1, 39-56
‘Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn hart juicht om God, mijn redder: Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares’.
In die dagen reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette.
Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld met de heilige Geest en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’
Maria zei: ‘Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn hart juicht om God, mijn redder: Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen, ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan, heilig is zijn Naam. Barmhartig is Hij, van geslacht op geslacht, voor al wie Hem vereert. Hij toont zijn macht en de kracht van zijn arm en drijft uiteen wie zich verheven wanen, heersers stoot Hij van hun troon en wie gering is geeft Hij aanzien. Wie honger heeft overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. Hij trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar, zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd: Hij herinnert zich zijn barmhartigheid jegens Abraham en zijn nageslacht, tot in eeuwigheid.’
Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar, en ging toen terug naar huis.
Van Woord naar leven
Het Magnificat, dat wij vandaag horen (de woorden die Maria sprak tot Elisabeth) wordt, zoals jullie weten, dagelijks in het Getijdengebed gebeden bij de vespers; het avondgebed van de Kerk. Het mooie aan het Magnificat is dat deze lofzang je meeneemt naar het hart van Maria, haar ja-woord, en, als het goed is, ook je eigen ja-woord. Velen kennen deze lofzang vanbuiten, en persoonlijk ken ik nogal wat mensen die doorheen de dag deze zang met regelmaat bidden of zingen.
Het Magnificat zijn woorden die thuishoren bij de ‘armen van geest’, de anawim, de beschikbaren, zij die diep gebogen leven voor de Allerhoogste, zich toevertrouwend aan Hem, biddend dat Hij mag gebeuren, levend in zijn dienst, de tol daarvoor ‘graag’ dragend.
Het Magnificat is zo rijk aan inhoud dat het je hele leven kan stuwen. En je mag op je twee oren slapen: het zal je stuwen in de goede richting. Het zal je maken tot een eenvoudig mens, tot een biddend iemand; aanbiddend in de diepe betekenis van het woord. Het zal je voeren in Gods tegenwoordigheid waaraan je je in alle graagte zal willen toevertrouwen. Het Magnificat bezit de rijkdom je in die grote stroom van mensen te plaatsen die bereid zijn te leven ‘in God’, voor zijn aanschijn, in zijn genade, drinkend van Hem, in pure ontvangenis.
Als je niet met deze lofzang vertrouwd bent stel ik je graag voor te beginnen met deze dagelijks te lezen, te bidden. Na enige tijd ken je de woorden vanbuiten en kan je ze gebruiken waar en wanneer je wilt: op de fiets, wachtend op de tram, lopend over straat, bij het ophangen van de was, het dekken van de tafel, als gebed voor het eten, in de stilte bij een stervende,… De dag geeft zoveel momenten waar we in de mogelijkheid zijn deze lofzang te bidden of te zingen.
Echt een aanrader. Het zal je vrede schenken, alsook de mensen die je zijn toevertrouwd.
In ‘Laat ons bidden’ geef ik graag de woorden mee van het Magnificat zoals je die in het Getijdengebed vindt. Het bidden in verzen heeft z’n voordelen: Je bidt in een zekere ritmiek, je kan het makkelijker met meerderen bidden, en het helpt je ook te zingen.
Ik wens je veel gebedsvreugde toe bij deze prachtige lofzang.
kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Hoog verheft nu mijn ziel de Heer,
verrukt is mijn geest om God, mijn Verlosser.
Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd:
van nu af prijst ieder geslacht mij zalig.
Wonderbaar is het wat Hij mij deed,
de Machtige, groot is zijn Naam!
Barmhartig is Hij tot in lengte van dagen
voor ieder die Hem erkent.
Hij doet zich gelden met krachtige arm,
vermetelen drijft Hij uiteen;
Machtigen haalt Hij omlaag van hun troon,
eenvoudigen brengt Hij tot aanzien;
Behoeftigen schenkt Hij overvloed,
maar rijken gaan heen met ledige handen.
Hij trekt zich zijn dienaar Israël aan,
zijn milde erbarming indachtig;55
Zoals Hij de vaderen heeft beloofd,
voor Abraham en zijn geslacht voor altijd. _
Eer aan de Vader en de Zoon en de heilige Geest.
Zoals het was in het begin en nu en altijd
en in de eeuwen der eeuwen. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Bezoek van Maria aan Elisabeth
feest
Wij horen over deze ontmoeting in het eerste hoofdstuk van Lukas’ evangelie. Elisabeth stamde af van de hogepriester Aäron en was getrouwd met de priester Zacharias uit de klasse van Abia. Zij waren rechtvaardig in Gods ogen, maar hun huwelijk was kinderloos gebleven. Toen Zacharias de dienst had in de tempel, verscheen hem naast het wierookaltaar de engel Gabriël met de boodschap, dat hij en zijn vrouw op hun oude dag toch nog een zoon zouden krijgen. Er was een grote toekomst voor de jongen weggelegd: hij zou in de geest van Elia de weg bereiden voor de komst van de Messias. Maar Zacharias vroeg waaraan hij dat allemaal zou kunnen zien. Daarop antwoordde de engel, dat hij, Zacharias, geen woord meer zou kunnen uitbrengen, tot het zover zou zijn.
Het volk had al die tijd buiten staan wachten. En toen het zag dat de priester zich alleen nog maar met gebaren kon uiten, begreep het dat hij een verschijning gehad moest hebben. Hij ging naar huis en na enige tijd raakte zijn vrouw Elisabeth inderdaad in verwachting.
Toen zij zes maanden zwanger was, kreeg zij bezoek van haar nichtje Maria uit Nazareth. Zodra zij de klank van haar stem hoorde, reageerde het kind in haar schoot. Dat beschouwde zij als een teken van God. In een oogwenk begreep zij hoe Maria ook een kind verwachtte, dat een nog meer grotere opdracht van God had ontvangen, en zij riep uit: ‘Jij bent de meest gezegende onder de vrouwen, en gezegend is het kind in je schoot! Waaraan heb ik het te danken, dat de moeder van de Heer zelf naar mij toekomt…?’ Maria was daarop in een jubelzang uitgebarsten: ‘Ik zing van ganser harte voor de Heer. Want hoe onbetekenend ik ook ben, Hij heeft op mij zijn oog laten vallen…!” De ontmoeting van beide vrouwen wordt als het Feest van Maria Visitatie gevierd op 31 mei.
Maria bleef bij haar oudere nicht tot de geboorte van Elisabeth’s kind achter de rug zou zijn.
Dit kan je allemaal nalezen in het eerste hoofdstuk van de evangelist Lucas.
Maria en Elisabeth zijn samen patrones van de houtzagers, omdat de bewegingen die zagers maken, als zij getweeën een boom omzagen, in de verte lijken op de bewegingen die behoren bij de begroeting van de twee vrouwen.
Bezoek van Maria aan Elisabeth – glasraam Taizé
Laten wij bidden
Hoog verheft nu mijn ziel de Heer,
verrukt is mijn geest om God, mijn Verlosser.
Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd:
van nu af prijst ieder geslacht mij zalig.
Wonderbaar is het wat Hij mij deed,
de Machtige, groot is zijn Naam!
Barmhartig is Hij tot in lengte van dagen
voor ieder die Hem erkent.
Hij doet zich gelden met krachtige arm,
vermetelen drijft Hij uiteen;
Machtigen haalt Hij omlaag van hun troon,
eenvoudigen brengt Hij tot aanzien;
Behoeftigen schenkt Hij overvloed,
maar rijken gaan heen met ledige handen.
Hij trekt zich zijn dienaar Israël aan,
zijn milde erbarming indachtig;55
Zoals Hij de vaderen heeft beloofd,
voor Abraham en zijn geslacht voor altijd. _
Eer aan de Vader en de Zoon en de heilige Geest.
Zoals het was in het begin en nu en altijd
en in de eeuwen der eeuwen. Amen.