2e zondag van de advent – C
In deze advent horen we vandaag voor het eerst over Johannes de Doper, die oproept onze harten voor te bereiden op de komst van de Heer. De lezingen wijzen ons op de noodzaak van bekering en gerechtigheid: Baruch schetst een toekomst van hoop en Gods barmhartigheid, terwijl Paulus ons oproept te groeien in liefde en zuiverheid. Samen vormen ze een uitnodiging om de weg van de Heer gereed te maken, zodat we voorbereid zijn op zijn genadevolle komst.
Het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria, dat we normaal vandaag op 8 december vieren, is – omwille van deze adventszondag – uitgesteld naar morgen 9 december.
Uit de profeet Baruch 5, 1-9
Deze lezing schetst een hoopvolle toekomst waarin Jeruzalem wordt geroepen om lijden achter zich te laten en, vervuld van Gods gerechtigheid en luister, de triomfantelijke terugkeer van zijn kinderen te vieren in een wereld die wordt gedragen door Gods barmhartigheid.
Jeruzalem, leg het gewaad van je verdriet en je lijden af en hul je voorgoed in de waardigheid van Gods majesteit; sla de mantel van Gods gerechtigheid om en zet de kroon van de luister van de Eeuwige op je hoofd. Overal onder de hemel zal God jouw schittering tonen; voor eeuwig luidt de naam die God je geeft: Vrede door gerechtigheid, Luister door vroomheid.
Richt je op, Jeruzalem, ga staan op de berg, richt je blik naar het oosten en zie je kinderen, uit alle windstreken bijeengeroepen door de Heilige, zich verheugend over Gods trouw. Te voet gingen ze bij je vandaan, meegevoerd door de vijand, maar vorstelijk is hun intocht, nu God hen bij je terugbrengt.
Hij gebood elke hoge berg en iedere aloude heuvel hun hoogte te slechten, en elk ravijn zich te vullen, opdat de aarde geëffend zou worden en Israël, door Gods macht, met vaste tred kan gaan. De bossen en alle geurige bomen bieden op Gods bevel aan Israël hun schaduw. God zal Israël met vreugde leiden bij het licht van zijn luister, onder betoon van zijn barmhartigheid en gerechtigheid.
Tussenzang: Uit ps 126
(Tekst onder geluidsfragment)
Refr.: Geweldig was het wat de Heer ons deed.
De Heer bracht Sions ballingen terug;
het was alsof wij droomden.
Toen lachten alle monden
en juichte elke tong.
Toen zei men bij de volken:
geweldig is het wat de Heer hun deed.
Geweldig was het wat de Heer ons deed;
daarom zijn wij zo blij.
Keer nu ons lot ten goede, Heer,
zoals een beek doet in de Zuidwoestijn.
Die onder tranen zaaien,
zij oogsten met gejuich.
Vol zorgen gaan zij uit
met zaaizakken beladen;
maar keren zingend weer
beladen met hun schoven.
Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 1, 3-6 + 8-11
Paulus schrijft over dankbaarheid en vreugde om de verbondenheid in het geloof, en roept op tot groei in liefde, inzicht en gerechtigheid om tot eer van God zuiver te leven in aanloop naar de dag van Christus.
Broeders en zusters,
ik dank mijn God altijd wanneer ik aan u denk, telkens wanneer ik voor u allen bid. Dat doe ik vol vreugde, omdat u vanaf de eerste dag tot nu toe hebt bijgedragen aan de verspreiding van het evangelie. Ik ben ervan overtuigd dat Hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voortzetten tot het voltooid is op de dag van Christus Jezus.
God kan getuigen dat ik naar u allen verlang met de genegenheid van Christus Jezus.
Ik bid dat uw liefde steeds meer aan inzicht en fijnzinnigheid wint, zodat u kunt onderscheiden waar het op aankomt. Dan zult u op de dag van Christus zuiver en onberispelijk zijn, vol van de vruchten van de gerechtigheid, die u dankt aan Jezus Christus, tot lof en eer van God.
Vers voor het evangelie (Lc 3, 4 en 6)
Alleluia.
Maak de weg van de Heer gereed,
maak recht zijn paden,
en al wat leeft
zal zien hoe God redding brengt.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 3, 1-6
Dit evangelie plaatst Johannes de Doper in zijn historische context en benadrukt zijn rol als wegbereider voor de komst van de Heer, zoals door de profeet Jesaja werd aangekondigd. Hij roept op tot bekering en doop als voorbereiding op Gods redding, die voor iedereen zichtbaar zal worden.
In het vijftiende jaar van de regering van keizer Tiberius, toen Pontius Pilatus Judea bestuurde, en Herodes tetrarch was over Galilea, zijn broer Filippus over het gebied van Iturea en Trachonitis, en Lysanias over Abilene, en toen Annas en Kajafas hogepriester waren, richtte God zich in de woestijn tot Johannes, de zoon van Zacharias. Daar ging Johannes in de omgeving van de Jordaan verkondigen dat de mensen zich moesten laten dopen en tot inkeer moesten komen, om vergeving van zonden te krijgen, zoals geschreven staat in het boek met de uitspraken van de profeet Jesaja: ‘Een stem roept in de woestijn: “Maak de weg van de Heer gereed, maak recht zijn paden! Iedere kloof zal worden gedicht, elke berg en heuvel geslecht, kromme wegen recht gemaakt, hobbelige wegen geëffend; en al wat leeft zal zien hoe God redding brengt.”’
Van Woord naar leven
BEKERING DIE STILTE VRAAGT
(Bij Lc 3, 1-6)
Johannes verkondigde in de omgeving van de Jordaan dat de mensen zich moesten laten dopen en tot inkeer moesten komen, opdat zij vergeving van zonden zouden ontvangen.
De oproep van Johannes de Doper is niet slechts een historisch feit, uitgesproken aan de oever van de Jordaan. De woorden “Bekeer u!” weerklinken dagelijks in onze wereld: in onze dorpen en steden, onze straten en huizen. Het is een oproep die diep in ons hart wordt gelegd, gericht aan ieder van ons. Streng en zacht tegelijk. Streng, omdat we het anders misschien niet zouden horen, maar ook zacht, omdat deze uitnodiging tot bekering altijd verbonden is met een innige en hartelijke ontmoeting met God.
Het klinkt wellicht cliché, maar bekering, die ommekeer, hebben we allemaal nodig. Degene die zegt geen bekering nodig te hebben, heeft het misschien wel het meest nodig, alleen al omdat hij dit zegt. Ja, we hebben allemaal die diepe ommekeer naar God nodig: het volledig richten van ons leven op de Allerhoogste. Als christenen dragen we immers het diepe verlangen in ons om in alle zuiverheid te staan voor Gods aangezicht, diep verbonden met Jezus, in de liefde van de Heilige Geest. We verlangen ernaar om de goedheid van God uit te dragen naar de mensen die ons zijn toevertrouwd.
Stilte, en in het bijzonder stil gebed, is de ruimte waarin God tot ons spreekt. Van belang is dat we de stilte ons niet toe-eigenen, maar het een plaats laten zijn van de Heilige Geest. Zo kan de stilte een plek worden waar onze ziel tot rust komt en ontvankelijk wordt voor Gods stem. Stil gebed helpt ons ons te onthechten van onze eigen gedachten en zorgen, zodat we dieper kunnen ervaren dat God zelf het verlangen naar bekering in ons wekt. Hier worden onze diepste beweegredenen gezuiverd, en leren we ons vertrouwen volledig op Hem te stellen.
Zonder stilte dreigt ons verlangen naar God, en onze bekering, oppervlakkig te blijven; een vluchtige reactie op trieste beelden op het nieuws of een ontmoeting met een bedelaar op straat. Natuurlijk spreekt God ook door deze beelden of door deze man. Maar het gevaar bestaat dat het slechts onze emoties prikkelt zonder echt diep te gaan. In de stilte onderscheiden we tijdelijke emotionele prikkels van een authentiek, diepgeworteld verlangen naar een leven in Christus. Hier ontdekken we dat bekering niet slechts een reactie is op onrecht in de wereld of een oppervlakkig bewustzijn van ons eigen onvermogen, maar een antwoord op de liefdevolle uitnodiging van God zelf.
Laat onze bekering daarom een daad van liefde en vertrouwen zijn, gedragen door de vrede die voortkomt uit een leven dat steeds meer op Hem gericht is.
Laten we bidden
Heilige Geest,
kom en vervul ons hart met uw aanwezigheid, zodat het een stille en heilige plaats wordt, vrij van afleiding. Breek door onze oppervlakkige gevoelens heen, zodat wij in uw liefde – Gods fluistering kunnen verstaan.
Goede God,
laat uw oproep tot bekering ons leiden tot een diepe toewijding aan uw Zoon, geworteld in uw liefde. Help ons steeds meer te worden zoals U ons bedoelt: een levende getuigenis van uw liefde in deze wereld.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we de stilte omarmen als een kans voor diepe innerlijke bekering.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta eens stil bij het woord bekering. Wat betekent dit voor jou persoonlijk? Is het een zwaar woord, of misschien juist een uitnodiging tot vernieuwing? Neem een moment om na te denken over hoe bekering niet alleen een ommekeer is, maar ook een weg naar innerlijke vrijheid en een diepere verbondenheid met God.
Hoe kan stil gebed een rol spelen in jouw zoektocht naar bekering? In de stilte vinden we ruimte om onze diepste verlangens voor God te leggen en ons hart te openen voor zijn leiding. Overgave aan de Heer, in vertrouwen en liefde, kan ons helpen om niet alleen de weg naar bekering te zien, maar deze ook daadwerkelijk te bewandelen. Laat je inspireren door Johannes’ oproep en ontdek in het stille gebed hoe de Heilige Geest je uitnodigt om dichter tot de Heer te komen. Wat kan bekering voor jou betekenen in jouw dagelijks leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Patapius van Constantinopel († 7e eeuw)
Patapius (ook Patapios) van Constantinopel (ook van Thebe, Egypte); kluizenaar; † 7e eeuw.
Feestdag: 8 december
Aanvankelijk leefde Patapius als monnik in de Egyptische woestijn bij Thebe. Later trok hij zich terug als heremiet bij de stadsmuur van Constantinopel, naast de Blachernakerk.
Hij leidde daar een leven van gebed en vasten en stond bekend als een toevluchtsoord voor zieken en hulpbehoevenden. Velen vonden bij hem genezing of verlichting. Hij overleed omringd door monniken en boetelingen die hem als een geestelijk vader beschouwden.
Patapius van Constantinopel
Van Woord naar leven
BEKERING DIE STILTE VRAAGT
(Bij Lc 3, 1-6)
Johannes verkondigde in de omgeving van de Jordaan dat de mensen zich moesten laten dopen en tot inkeer moesten komen, opdat zij vergeving van zonden zouden ontvangen.
De oproep van Johannes de Doper is niet slechts een historisch feit, uitgesproken aan de oever van de Jordaan. De woorden “Bekeer u!” weerklinken dagelijks in onze wereld: in onze dorpen en steden, onze straten en huizen. Het is een oproep die diep in ons hart wordt gelegd, gericht aan ieder van ons. Streng en zacht tegelijk. Streng, omdat we het anders misschien niet zouden horen, maar ook zacht, omdat deze uitnodiging tot bekering altijd verbonden is met een innige en hartelijke ontmoeting met God.
Het klinkt wellicht cliché, maar bekering, die ommekeer, hebben we allemaal nodig. Degene die zegt geen bekering nodig te hebben, heeft het misschien wel het meest nodig, alleen al omdat hij dit zegt. Ja, we hebben allemaal die diepe ommekeer naar God nodig: het volledig richten van ons leven op de Allerhoogste. Als christenen dragen we immers het diepe verlangen in ons om in alle zuiverheid te staan voor Gods aangezicht, diep verbonden met Jezus, in de liefde van de Heilige Geest. We verlangen ernaar om de goedheid van God uit te dragen naar de mensen die ons zijn toevertrouwd.
Stilte, en in het bijzonder stil gebed, is de ruimte waarin God tot ons spreekt. Van belang is dat we de stilte ons niet toe-eigenen, maar het een plaats laten zijn van de Heilige Geest. Zo kan de stilte een plek worden waar onze ziel tot rust komt en ontvankelijk wordt voor Gods stem. Stil gebed helpt ons ons te onthechten van onze eigen gedachten en zorgen, zodat we dieper kunnen ervaren dat God zelf het verlangen naar bekering in ons wekt. Hier worden onze diepste beweegredenen gezuiverd, en leren we ons vertrouwen volledig op Hem te stellen.
Zonder stilte dreigt ons verlangen naar God, en onze bekering, oppervlakkig te blijven; een vluchtige reactie op trieste beelden op het nieuws of een ontmoeting met een bedelaar op straat. Natuurlijk spreekt God ook door deze beelden of door deze man. Maar het gevaar bestaat dat het slechts onze emoties prikkelt zonder echt diep te gaan. In de stilte onderscheiden we tijdelijke emotionele prikkels van een authentiek, diepgeworteld verlangen naar een leven in Christus. Hier ontdekken we dat bekering niet slechts een reactie is op onrecht in de wereld of een oppervlakkig bewustzijn van ons eigen onvermogen, maar een antwoord op de liefdevolle uitnodiging van God zelf.
Laat onze bekering daarom een daad van liefde en vertrouwen zijn, gedragen door de vrede die voortkomt uit een leven dat steeds meer op Hem gericht is.
Laten we bidden
Heilige Geest,
kom en vervul ons hart met uw aanwezigheid, zodat het een stille en heilige plaats wordt, vrij van afleiding. Breek door onze oppervlakkige gevoelens heen, zodat wij in uw liefde – Gods fluistering kunnen verstaan.
Goede God,
laat uw oproep tot bekering ons leiden tot een diepe toewijding aan uw Zoon, geworteld in uw liefde. Help ons steeds meer te worden zoals U ons bedoelt: een levende getuigenis van uw liefde in deze wereld.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Geliefde mensen, laten we de stilte omarmen als een kans voor diepe innerlijke bekering.
Een mooie zondag,
kris
Om mee op weg te gaan
Sta eens stil bij het woord bekering. Wat betekent dit voor jou persoonlijk? Is het een zwaar woord, of misschien juist een uitnodiging tot vernieuwing? Neem een moment om na te denken over hoe bekering niet alleen een ommekeer is, maar ook een weg naar innerlijke vrijheid en een diepere verbondenheid met God.
Hoe kan stil gebed een rol spelen in jouw zoektocht naar bekering? In de stilte vinden we ruimte om onze diepste verlangens voor God te leggen en ons hart te openen voor zijn leiding. Overgave aan de Heer, in vertrouwen en liefde, kan ons helpen om niet alleen de weg naar bekering te zien, maar deze ook daadwerkelijk te bewandelen. Laat je inspireren door Johannes’ oproep en ontdek in het stille gebed hoe de Heilige Geest je uitnodigt om dichter tot de Heer te komen. Wat kan bekering voor jou betekenen in jouw dagelijks leven?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.