25 april – H. Marcus, evangelist

Feest (eigen lezingen)

Uit de eerste brief van Petrus 5, 5b-14

Groeten van Marcus

Dierbaren,
in de omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt Hij zijn genade. Onderwerp u dus nederig aan Gods grote macht, dan zal Hij u op de bestemde tijd verheffen. Leg de last van uw zorgen op Hem, want u ligt Hem na aan het hart.
Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Stel u tegen hem teweer, gesterkt door uw geloof, in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, hetzelfde lijden moeten doorstaan. Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, die u geroepen heeft om in Christus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister, Hij zal u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet zult wankelen. Hem komt de macht toe, tot in eeuwigheid. Amen.
Met de hulp van Silvanus, die ik als een betrouwbare broeder beschouw, heb ik u deze korte brief geschreven, om u moed in te spreken en om u er nadrukkelijk van te verzekeren dat het werkelijk de genade van God is die u staande houdt. Uw mede-uitverkorenen in Babylon en mijn zoon Marcus groeten u. Groet elkaar met een kus als teken van uw onderlinge liefde.
Vrede zij met u allen, die één bent met Christus.

Psalm 89, 2 + 3 + 6 + 7 + 16 + 17

Refr.: Van uw liefde, Heer, wil ik eeuwig zingen.

Van uw liefde, Heer, wil ik eeuwig zingen,
van uw trouw getuigen, geslacht na geslacht.
Ik belijd: uw liefde houdt eeuwig stand,
uw trouw hebt U in de hemel gevestigd.

Heer, laat de hemel dit wonder prijzen,
laat de kring van hemelingen U loven om uw trouw.
Want wie daarboven kan de Heer evenaren,
wie van de goden zich meten met de HEER.

Gelukkig het volk dat van uw roem getuigt
en leeft, Heer, in het licht van uw gelaat.
Juichend roepen zij uw naam, dag aan dag,
door uw gerechtigheid richten zij zich op.

Vers voor het evangelie (1 Kor. 1, 23a + 24b)

Alleluia.
Wij verkondigen een gekruisigde Christus,
Gods kracht en wijsheid.
Alleluia.

Uit het evangelie volgens Marcus 16, 15-20

‘Verkondig het goede nieuws aan alle schepselen’

In die dagen verscheen Jezus aan de elf en sprak: ‘Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws aan alle schepselen. Wie gelooft en gedoopt is zal worden gered, maar wie niet gelooft zal worden veroordeeld. Het geloof zal gepaard gaan met de volgende tekenen: zij die geloven zullen in mijn naam demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen, met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hen niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’
Nadat Hij dit tegen hen had gezegd, werd de Heer opgenomen in de hemel en nam Hij plaats aan de rechterhand van God. 
En zij gingen op weg om overal het goede nieuws te verkondigen. De Heer hielp hen daarbij en zette hun verkondiging kracht bij met de tekenen die ermee gepaard gingen.

Van Woord naar leven

Het Goede Nieuws doorgeven
Mc 16, 15-20

Beste mensen,
vandaag is het feest in de Kerk, het feest van de evangelist Marcus.
De tekst die we vandaag horen is het slot van het Marcus’ evangelie, hoewel het later eraan toegevoegd is en niet van Marcus zelf zal zijn.

Trek heel de wereld rond en verkondig het goede nieuws aan alle schepselen, Marcus 16, 15

Wat me opvalt zijn de grote woorden: ‘de hele wereld rond’ en ook ‘aan alle schepselen’. Dat is nogal wat. Met de pittige opdracht krijgen de leerlingen ook de toerusting om op allerlei manieren hun verhaal geloofwaardig te maken. Ze ontvangen hier heel uitzonderlijke gaven voor.

Wij zijn volgelingen zoveel eeuwen later. De Kerk heeft geschiedenis gemaakt. Het vuurtje van het begin heeft zich inderdaad verspreid over de hele wereld.  Wel met vallen en opstaan, want het is een Kerk, bestaande uit onvolmaakte mensen. De eeuwen door zijn er, naast al het goede dat tot stand gekomen is, onder andere veel godsdienstoorlogen geweest. Te gek dat godsdienst met oorlog uitgevochten moet worden. Dat is een tegengestelde beweging met wat Kerk zou moeten zijn. Het bijzondere is dat het geen belemmering geworden is in de geloofsoverdracht die onverminderd door is gegaan.

De vraag is nu, hoe onze ‘verkondiging’ eruit ziet als wij niet geroepen zijn om rechtstreeks op pad te gaan. Wat is de kern van ons geloof? Het gaat er in feite om dat ‘het goede nieuws’, waarvan de essentie uit liefhebben bestaat, zoals Jezus ons liefhad, door ons gedrag verspreid wordt. Liefde geven en doorgeven aan ‘de hele wereld’. Liefde kent geen grenzen. Respect hebben voor mens, dier, plant en het hele universum, vanuit de verbondenheid met de Bron waaruit wij leven. Die verbondenheid met Hem is de basis. Hoe ons leven geleid wordt, en in welke vorm wij dat goede nieuws kunnen verspreiden kun je ontdekken door luisterend te leven. (Ik gebruikte ooit het catechetische boek van An Kesseler-van der Klauw. Dat boek heette: Sta eens even stil, een bundel verhalen om met drie oren naar te luisteren). Dat derde oor wordt ons vast gegeven.

Laten wij bidden …

Goede God,
in Jezus bent U heel dichtbij gekomen.
In Hem worden wij, ieder op eigen wijze,
uitgezonden om door te geven
wat Hij ons  heeft voorgeleefd,
met een hart boordevol liefde.
Voed ons, leid ons,
rust ons uit op deze weg
met een derde oor,
waarmee we uw stem kunnen verstaan.
Vorm ons om tot een liefdesvuur
opdat wij steeds meer gaan  lijken
op hoe wij door U bedoeld zijn,
tot meerde eer van U,
onze Schepper
en door Jezus, onze Verlosser.
Amen

Ik wens ieder van jullie, dat je je eigen missie (is zending) ontdekt en volbrengen kunt, onder Gods zegen, en door Jezus, onze Heer en Verlosser!
Ricky Rieter

 

 

Reageren of uitwisselen betreffende de overweging kan via de blog Van Woord naar leven.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.