18 nov – Kerkwijdingsfeest van de basilieken van de HH. Petrus en Paulus, apostelen
Gedachtenis – eigen lezingen
Vandaag vieren we het Kerkwijdingsfeest van de basilieken van de heilige apostelen Petrus en Paulus, die ons het voorbeeld geven van trouw aan hun roeping, ook in moeilijke omstandigheden. Paulus bleef het koninkrijk van God verkondigen, zelfs in gevangenschap in Rome, terwijl Jezus zijn leerlingen in de storm redde door over het water naar hen toe te lopen. Petrus, die eerst vol vertrouwen naar Jezus stapte, begon te zinken toen hij twijfelde. Jezus greep hem vast en wees hem de weg.
Dit feest herinnert ons aan de kracht van geloof en vertrouwen in Gods nabijheid. Zoals Petrus en Paulus hun leven aan Christus gaven, worden ook wij uitgenodigd om onwankelbaar in het geloof te blijven, steeds vertrouwend op Jezus die ons vasthoudt, ook in de stormen van het leven.
Uit de Handelingen der apostelen 28, 11-16 + 30-31
Deze lezing beschrijft Paulus’ aankomst in Rome, waar hij hartelijk werd ontvangen door de christelijke gemeenschap. Hij zet zijn missie onverminderd voort door iedereen te ontvangen die naar hem toe komt door vrijmoedig te spreken over het koninkrijk van God en Jezus Christus.
Na drie maanden vertrokken we met een schip dat op het eiland had overwinterd. Het was een schip uit Alexandrië met de Dioscuren als boegbeeld. We deden de haven van Syracuse aan, waar we drie dagen bleven liggen. Daarna lichtten we de ankers weer en kwamen we aan in Regium. De volgende dag stak er een zuidenwind op, zodat we binnen twee dagen Puteoli bereikten. Daar troffen we leerlingen aan, die ons uitnodigden om een week bij hen te blijven. Vervolgens gingen we op weg naar Rome. De leerlingen, die van onze komst hadden gehoord, kwamen ons vanuit Rome tegemoet tot Forum Appii en Tres Tabernae, en toen Paulus hen zag dankte hij God en vatte moed. Bij onze aankomst in Rome kreeg Paulus toestemming om een eigen woning te betrekken, met een soldaat als bewaker.
Paulus verbleef twee jaar in het huis dat hij gehuurd had en ontving daar iedereen die naar hem toe kwam. Hij verkondigde het koninkrijk van God en onderrichtte vrijmoedig over de Heer Jezus Christus, zonder dat hem iets in de weg werd gelegd.
Tussenzang: Ps 98, 1-4
Refr.: De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt,voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld.
Zing voor de Heer een nieuw lied:
wonderen heeft Hij verricht.
Zijn rechterhand heeft overwonnen,
zijn heilige arm heeft redding gebracht.
De Heer heeft zijn overwinning bekendgemaakt,
voor de ogen van de volken zijn gerechtigheid onthuld.
Hij heeft gedacht aan zijn liefde en trouw
voor het volk van Israël.
De einden der aarde hebben het gezien:
de overwinning van onze God.
Juich de Heer toe, heel de aarde,
juich en jubel, zing het uit.
Vers voor het evangelie
Alleluia.
U, God loven wij.
U, Heer, prijzen wij.
U looft het roemrijke koor der apostelen.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Matteüs 14, 22-33
Na de broodvermenigvuldiging stuurde Jezus de leerlingen vooruit in de boot, terwijl Hij alleen de berg opging om te bidden. Toen de leerlingen in stormachtige omstandigheden waren, kwam Jezus naar hen toe, lopend over het water, wat hen aanvankelijk in paniek bracht. Petrus stapte uit de boot om naar Jezus toe te lopen, maar begon te zinken toen hij twijfelde. Jezus redde hem en de storm ging liggen waarna de leerlingen nog dieper erkenden dat Hij werkelijk de Zoon van God was.
Na de broodvermenigvuldiging gelastte Jezus de leerlingen in de boot te stappen en alvast vooruit te gaan naar de overkant. Hij zou ook komen nadat Hij de mensen had weggestuurd.
Toen Hij hen weggestuurd had, ging Hij de berg op om er in afzondering te bidden.
De nacht viel, en Hij was daar helemaal alleen.
De boot was intussen al vele stadiën van het vasteland verwijderd en werd, als gevolg van de tegenwind, door de golven geteisterd.
Tegen het einde van de nacht kwam Hij naar hen toe, lopend over het water. Toen de leerlingen Hem op het water zagen lopen, raakten ze in paniek. Ze riepen: ‘Een geest!’ en schreeuwden het uit van angst.
Meteen sprak Jezus hen aan: ‘Houd moed! Ik ben het, wees niet bang!’
Petrus antwoordde: ‘Heer, als U het bent, zeg me dan dat ik over het water naar U toe moet komen.’
Hij zei: ‘Kom!’
Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe. Maar toen hij voelde hoe sterk de wind was, werd hij bang. Hij begon te zinken en schreeuwde het uit: ‘Heer, red me!’
Meteen strekte Jezus zijn hand uit, Hij greep hem vast en zei: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Toen ze in de boot stapten, ging de wind liggen.
De leerlingen wierpen zich voor Hem neer en zeiden: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’
Van Woord naar leven
OP DE VLEUGELS VAN VERTROUWEN
(Bij Mt 14, 22-33)
In het evangelie van vandaag worden we uitgenodigd om met Jezus de weg van vertrouwen en geloof te bewandelen. Nadat de wonderbare vermenigvuldiging van de broden had plaatsgevonden, stuurde Jezus zijn leerlingen vooruit. In de stilte van de nacht zocht Hij de eenzaamheid van de berg om in gebed bij de Vader te zijn. Het is in deze stilte dat de verbinding met God steeds vernieuwd en versterkt wordt, een uitnodiging voor ons om ook regelmatig momenten van afzondering te zoeken en Gods aanwezigheid in de stilte te ervaren.
De leerlingen bevonden zich ondertussen in de boot, ver van de oever, terwijl een storm hen teisterde. De golven waren hoog en de tegenwind sterk. Dit beeld is herkenbaar: momenten in ons leven waarin we ons overweldigd voelen door omstandigheden, wanneer we het gevoel hebben dat alles tegenzit. Jezus lijkt ver weg, maar in deze momenten komt Hij naar ons toe, vaak op manieren die we niet hadden verwacht. Hij wandelt over de wateren van onze zorgen en onzekerheden en roept ons om niet te vrezen, maar vol vertrouwen naar Hem toe te stappen.
Petrus, altijd de avontuurlijke, is de eerste die reageert. Hij vraagt Jezus of hij naar Hem toe mag komen, en zo begint hij de tocht over het water. Over geloof en vertrouwen gesproken! Maar dan komt toch weer dat gevoel van de storm en begint zijn geloof te wankelen. Hij dreigt te zinken.
Geen boosheid of veroordeling van Jezus. Wel een uitgestoken hand. En een broederlijke vermaning: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Wanneer Jezus met Petrus de boot weer instapt, gaat de storm liggen. Dit moment is een openbaring voor de leerlingen: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’ Hun harten worden geopend voor wie Jezus werkelijk is. Hij is niet alleen Meester, maar ook de Zoon van God, de Redder van de wereld.
Ook wij worden uitgenodigd om niet in angst vast te houden aan de rand van de boot van ons leven, maar om te vertrouwen en met Jezus mee te gaan. En dat is niet altijd eenvoudig. Soms voelen we ons ver van Hem verwijderd, overspoeld door de stormen van het leven. Toch blijft zijn hand uitgestoken, altijd klaar om ons te trekken uit onze diepste twijfels.
Wat Jezus vraagt, is om niet te twijfelen in tijden van crisis, maar om te blijven lopen op het pad van geloof. Geloof in de zin van je toevertrouwen aan zijn aanwezigheid diep in jezelf. Daar, in ons diepste zelf, is Hij altijd aanwezig als de Redder die ons leidt naar de kalmte van zijn vrede, waar we ons veilig mogen voelen in de zekerheid van zijn liefde. En dit, lieve mensen, is geen klein bier in het leven van een mens.
Laten we bidden
Heer Jezus,
in de stormen van ons leven
reikt U uw hand naar ons uit.
Geef ons de moed om onze angst los te laten
en op het water van uw liefde te stappen.
Versterk ons geloof,
opdat we U herkennen als onze Redder
en leven in de rust van uw vrede.
Amen.
Geliefde mensen, moge de Heer onze diepste steun zijn, in alles wat deze dag ons brengt.
Een vredevolle maandag gewenst!
kris
Om mee op weg te gaan
Welke storm teistert vandaag jouw leven? Welke stormen woeden er vandaag in de Kerk? Welke stormen teisteren de wereld? Hoe kunnen we onszelf en onze toekomst toevertrouwen aan de Heer, die ons – ook in momenten van twijfel en angst – zijn hand reikt en ons uitnodigt ons leven in het zijne te leggen?
Misschien ken je mensen in je omgeving die door een storm gaan. Ben je bereid om, op welke manier dan ook, naar hen toe te stappen, zodat zij mogen ervaren dat ze niet alleen zijn? Kunnen we met hen – als het mogelijk is – spreken over God, die telkens weer zijn hand uitsteekt om ons tot steun te zijn?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Van Woord naar leven
OP DE VLEUGELS VAN VERTROUWEN
(Bij Mt 14, 22-33)
In het evangelie van vandaag worden we uitgenodigd om met Jezus de weg van vertrouwen en geloof te bewandelen. Nadat de wonderbare vermenigvuldiging van de broden had plaatsgevonden, stuurde Jezus zijn leerlingen vooruit. In de stilte van de nacht zocht Hij de eenzaamheid van de berg om in gebed bij de Vader te zijn. Het is in deze stilte dat de verbinding met God steeds vernieuwd en versterkt wordt, een uitnodiging voor ons om ook regelmatig momenten van afzondering te zoeken en Gods aanwezigheid in de stilte te ervaren.
De leerlingen bevonden zich ondertussen in de boot, ver van de oever, terwijl een storm hen teisterde. De golven waren hoog en de tegenwind sterk. Dit beeld is herkenbaar: momenten in ons leven waarin we ons overweldigd voelen door omstandigheden, wanneer we het gevoel hebben dat alles tegenzit. Jezus lijkt ver weg, maar in deze momenten komt Hij naar ons toe, vaak op manieren die we niet hadden verwacht. Hij wandelt over de wateren van onze zorgen en onzekerheden en roept ons om niet te vrezen, maar vol vertrouwen naar Hem toe te stappen.
Petrus, altijd de avontuurlijke, is de eerste die reageert. Hij vraagt Jezus of hij naar Hem toe mag komen, en zo begint hij de tocht over het water. Over geloof en vertrouwen gesproken! Maar dan komt toch weer dat gevoel van de storm en begint zijn geloof te wankelen. Hij dreigt te zinken.
Geen boosheid of veroordeling van Jezus. Wel een uitgestoken hand. En een broederlijke vermaning: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Wanneer Jezus met Petrus de boot weer instapt, gaat de storm liggen. Dit moment is een openbaring voor de leerlingen: ‘U bent werkelijk Gods Zoon!’ Hun harten worden geopend voor wie Jezus werkelijk is. Hij is niet alleen Meester, maar ook de Zoon van God, de Redder van de wereld.
Ook wij worden uitgenodigd om niet in angst vast te houden aan de rand van de boot van ons leven, maar om te vertrouwen en met Jezus mee te gaan. En dat is niet altijd eenvoudig. Soms voelen we ons ver van Hem verwijderd, overspoeld door de stormen van het leven. Toch blijft zijn hand uitgestoken, altijd klaar om ons te trekken uit onze diepste twijfels.
Wat Jezus vraagt, is om niet te twijfelen in tijden van crisis, maar om te blijven lopen op het pad van geloof. Geloof in de zin van je toevertrouwen aan zijn aanwezigheid diep in jezelf. Daar, in ons diepste zelf, is Hij altijd aanwezig als de Redder die ons leidt naar de kalmte van zijn vrede, waar we ons veilig mogen voelen in de zekerheid van zijn liefde. En dit, lieve mensen, is geen klein bier in het leven van een mens.
Laten we bidden
Heer Jezus,
in de stormen van ons leven
reikt U uw hand naar ons uit.
Geef ons de moed om onze angst los te laten
en op het water van uw liefde te stappen.
Versterk ons geloof,
opdat we U herkennen als onze Redder
en leven in de rust van uw vrede.
Amen.
Geliefde mensen, moge de Heer onze diepste steun zijn, in alles wat deze dag ons brengt.
Een vredevolle maandag gewenst!
kris
Om mee op weg te gaan
Welke storm teistert vandaag jouw leven? Welke stormen woeden er vandaag in de Kerk? Welke stormen teisteren de wereld? Hoe kunnen we onszelf en onze toekomst toevertrouwen aan de Heer, die ons – ook in momenten van twijfel en angst – zijn hand reikt en ons uitnodigt ons leven in het zijne te leggen?
Misschien ken je mensen in je omgeving die door een storm gaan. Ben je bereid om, op welke manier dan ook, naar hen toe te stappen, zodat zij mogen ervaren dat ze niet alleen zijn? Kunnen we met hen – als het mogelijk is – spreken over God, die telkens weer zijn hand uitsteekt om ons tot steun te zijn?
Blog ‘Van Woord naar leven’
Reageren of uitwisselen betreffende de lezingen of de overweging, kan via de blog ‘Van Woord naar leven’.
Om de kwaliteit van het gesprek te waarborgen worden de reacties geplaatst na moderatie.