Lezingen van de dag – zondag 21 okt 2018

zondag 29 door het jaar – B


Uit de profeet Jesaja 53, 10-11

De ‘lijdende dienaar van de Heer’ werd door God geroepen om de lasten van de anderen te helpen dragen. Wanneer deze ‘rechtvaardige’ bij het uitvoeren van zijn opdracht moet afrekenen met tegenkanting en persoonlijk lijden, opent God een perspectief, zodat de diepere zin van de ogenschijnlijke mislukking voor hem verduidelijkt wordt.

De Heer wilde zijn dienaar breken, Hij maakte hem ziek. Hij offerde zijn leven voor hun schuld, om zijn nageslacht te zien en lang te leven. En door zijn toedoen slaagde wat de Heer wilde. Na het lijden dat hij moest doorstaan, zag hij het licht en werd met kennis verzadigd.
Mijn rechtvaardige dienaar verschaft velen recht, hij neemt hun wandaden op zich.

 

Psalm 33, 4-5 + 18-19 + 20 + 22

Refr.: Heer, op U is al onze hoop gevestigd.

Oprecht is het woord van de Heer,
alles wat Hij doet is betrouwbaar.
Hij heeft recht en gerechtigheid lief,
van de trouw van de Heer is de aarde vervuld.

Het oog van de Heer rust op wie Hem vrezen
en hopen op zijn trouw:
Hij zal hen redden in doodsgevaar,
bij hongersnood zal Hij hun leven sparen.

Wij verwachten vol verlangen de Heer,
Hij is onze hulp en ons schild.
Schenk ons uw trouw, Heer,
op U is al onze hoop gevestigd.

 

Uit de brief van Paulus aan de Hebreeën 4, 14-16

In tegenstelling tot de hogepriester van de tempel te Jeruzalem, is Jezus, Zoon van God, van eeuwigheid onze enige en volmaakte Hogepriester. Hij heeft alle beproevingen van ons bestaan gedeeld. Daarom is Hij als eerste het Heilige der heilige bij de Vader binnengegaan, waar Hij ook ons zal binnenleiden.

Broeders en zusters,
nu wij een hooggeplaatste hogepriester hebben die de hemel is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, moeten we vasthouden aan het geloof dat we belijden. Want de hogepriester die wij hebben is er een die met onze zwakheden kan meevoelen, juist omdat Hij, net als wij, in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat Hij niet vervallen is tot zonde.
Laten we dus zonder schroom naderen tot de troon van de Genadige, waar we telkens als we hulp nodig hebben barmhartigheid en genade vinden.

 

Alleluia.

Wie de eerste wil zijn,
zal ieders dienaar moeten zijn,
zegt de Heer.

Alleluia.

 

Uit het evangelie volgens Marcus 10, 35-45

De leerlingen zijn niet groter dan hun Meester. Om te tronen in heerlijkheid moeten zij ondergedompeld worden in het water der beproeving. En zelfs dan kunnen ze geen aanspraak maken op enige beloning. De Kerk streeft slechts één grootheid na: het dienstbetoon. Haar enige vreugde is het voorbeeld na te volgen van Christus die zijn leven heeft gegeven als losprijs voor velen.

Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, kwamen bij Jezus en zeiden: ‘Meester, we willen dat U voor ons doet wat we U vragen.’
Hij vroeg hun: ‘Wat willen jullie dan dat Ik voor je doe?’
Ze zeiden: ‘Wanneer U heerst in uw glorie, laat een van ons dan rechts van U zitten en de ander links.’
Maar Jezus zei tegen hen: ‘Jullie weten niet wat je vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die Ik moet drinken of de doop ondergaan die Ik moet ondergaan?’
‘Ja, dat kunnen wij,’ antwoordden ze.
Toen zei Jezus tegen hen: ‘Jullie zullen de beker drinken die Ik zal drinken en de doop ondergaan die Ik zal ondergaan, maar wie er rechts of links van mij zal zitten, kan Ik niet bepalen, die plaatsen behoren toe aan hen voor wie ze zijn bestemd.’
Toen de andere leerlingen hiervan hoorden, werden ze woedend op Jakobus en Johannes.
Jezus riep hen bij zich en zei tegen hen: ‘Jullie weten dat de volken onderdrukt worden door hun eigen heersers en dat hun leiders hun macht misbruiken. Zo mag het bij jullie niet gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de anderen moeten dienen, en wie van jullie de eerste wil zijn, zal ieders dienaar moeten zijn, want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.’

Van Woord naar leven

De overweging van deze zondag is van de hand van Fr. Mistiaen, sjEr leeft een zoon van Zebedeüs in ieder van ons. Wij herkennen dat verlangen van ons hart om gewaardeerd te worden, belangrijk te zijn, op de eerste plaats te geraken. En eigenlijk is dat niet verkeerd. Een gezonde ambitie behoort tot de normale structuur van de menselijke persoonlijkheid. Het is heel goed dat iemand, die talenten en capaciteiten heeft, een animerende en leidende rol speelt. Daardoor juist komt er zoveel energie vrij, kan er zoveel gerealiseerd worden. Jezus wijst de verantwoordelijke posities niet af. Maar Hij geeft ze een heel andere functie, een ander doel en een andere inhoud.In onze wereld luidt de wet: hoe hoger de positie, hoe meer men kan laten doen door de anderen. De macht wordt er heel dikwijls nagestreefd om eigen voordeel te verwerven, om anderen klein te houden door hen te dwingen tot lasten die hen verpletteren. In het Rijk Gods bestaat een andere soort macht. Daar geldt de omgekeerde wet: "Wie groot wil worden, moet dienaar en knecht zijn". Dit is een machtsuitoefening waarbij men geduldig-uitnodigend zich inzet voor het welzijn van het geheel en daarbij anderen toelaat te groeien en zichzelf te worden. Macht in de wereld betekent: overheersing van anderen. Macht in het Rijk Gods betekent: dienstbaarheid, zichzelf vergeten en anderen groter maken. In het Rijk van de Liefde vallen er geen erezetels te verkrijgen, maar is er een kelk te drinken en een doop te ondergaan. Dat betekent: deelnemen aan Jezus' weg van dienstbaarheid doorheen het lijden naar de verheerlijking. De christenen kunnen en zullen dus vooraanstaande posities innemen, maar dan alleen met een mentaliteit van dienstbetoon. Macht niet ten koste, maar ten dienste van de anderen.De uitnodiging van Jezus gaat eigenlijk heel ver. "Slaaf” zijn van allen. Wat is het verschil tussen een “dienaar” en een “slaaf”? Een dienaar kan nog van meester veranderen als hij dat wil. Een slaaf kan niet kiezen wie hij wil dienen. Door het woord “slaaf” te gebruiken vraagt de Heer dat wij bij onze dienstbaarheid zo ver zouden gaan, dat wij niet zelf zouden kiezen wie wij willen dienen, maar ons ten dienste zouden stellen van eender wie het nodig heeft. Een dienstbaarheid dus, zoals die van de barmhartige Samaritaan, tegenover de toevallige behoeftige op onze weg. Concreet, zullen de kansarmen daar ook wel bij zijn.De meeste kansarmen wonen nog altijd voor een groot deel in de Derde Wereld. Missionarissen en ontwikkelingshelpers beantwoorden die verregaande dienstbaarheid jegens hen in onze plaats. Ook nu nog.Een missionaris schrijft: “In Congo is op vele plaatsen het enige dat nog "werkt" de missiepost. Paters en zusters leveren er zeer verdienstelijk werk. Zij sleuren medicamenten, schoolboeken, dekens, en kleren aan. Zij betalen de kantonniers, die de weg onderhouden. Zij zorgen ervoor dat de waterpomp blijft werken, zodat iedereen water heeft, dat in de dispensaria zieken worden verzorgd, dat er onderwijzers naar de dorpen komen en er blijven, ofschoon de hoofdstad lonkt en lokt. Zij fokken kippen, duiven, konijnen. Zij proberen een groentetuin aan te leggen. Zij maken dat in hun winkeltjes zout, zeep en petroleum voorhanden is. Zij lezen de mis, verzorgen de liturgie, vormen catechisten en geven de volksreligie een evangelische duiding. Die paters en zusters zorgen voor alles en voor iedereen, maar je ziet ze bijna niet. In onze tijd is er helemaal geen gevaar dat zij de westerse cultuur aan de landelijke bevolking opdringen. Het is integendeel een verregaande bescheiden dienstbaarheid.”Daarbij vraagt men zich af: Wat zou toch hun diepste motivatie kunnen zijn voor dit soort leven? Het antwoord hiervoor vinden wij in Jezus' evangelie van vandaag: de kansarmen dienen.Er gebeurde een evolutie in de missiewerking. Het pionierswerk van missionarissen heeft in vele streken reeds merkwaardige vruchten afgeleverd. In India en Afrika bestaan Jonge Kerken met landeigen priesters en zusters. Zij blijven echter onze hulp nodig hebben. Zeker nu.Moge deze Missiezondag een zondag worden van wereldwijde solidariteit tussen onze rijkere Kerken en de jongere Kerken in de Derde Wereld, tussen christenen die niet willen leven ten koste, maar ten dienste van de anderen.Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Goede God, geef dat wij ons leven U, en enkel U, zouden dienen. Geef dat onze dienst aan U enkel uit liefde zou bestaan, belangloos, toegewijd en steeds naar de ander gericht. Geef dat onze liefde het cement mag zijn van onze samenleving: opbouwend, sterkmakend, gemeenschapscheppend. Kom met uw heilige Geest over ieder van ons, schenk ons een eenvoudig, blij en warm hart, maak ons fris en welgezind om verenigd met uw Zoon te bouwen aan uw Rijk op aarde. Kom heilige Geest, amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.