Standaard afbeelding van thumbnail

Lezingen van de dag – woensdag 19 sept

woensdag in week 24 door het jaar


Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs
12, 31 – 13, 13

De leden van een christengemeenschap krijgen verschillende genadegaven tot opbouw van het geheel. Maar zonder de liefde dient dit alles tot niets. De liefde bezielt alle gedragingen. Ze zal ook blijven als wij God definitief zullen ontmoeten.

Broeders en zusters,
richt u op de hoogste gaven. Maar eerst wijs ik u een weg die nog voortreffelijker is.
Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen; had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal.
Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen; had ik de liefde niet, ik zou niets zijn.
Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn; had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.
De liefde is geduldig en vol goedheid.
De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid.
Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.
Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.
De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan; want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen.
Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben.
Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.

 

Psalm 33, 2 + 3 + 4 + 5 + 12 + 22

Refr.: Heer, op U is al onze hoop gevestigd.

Huldig de Heer bij de klank van de lier,
speel voor Hem op de tiensnarige harp.

Zing voor Hem een nieuw lied,
speel en zing met overgave.

Oprecht is het woord van de Heer,
alles wat Hij doet is betrouwbaar.

Hij heeft recht en gerechtigheid lief,
van de trouw van de Heer is de aarde vervuld.

Gelukkig het volk dat de Heer als zijn God heeft,
de natie die Hij verkoos als de zijne.

Schenk ons uw trouw, Heer,
op U is al onze hoop gevestigd.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 7, 31-35

Johannes de Doper werd niet aanvaard omdat hij een ascetisch leven leidde; Christus werd niet aanvaard omdat Hij at en dronk. Sommige mensen gedroegen zich echt wel als grillige kinderen. Waren ze openhartig geweest, ze zouden de tekenen van God hebben onderkend, want de Wijsheid raakt het hart van de eenvoudigen.

Jezus sprak:
‘Waarmee zal Ik de mensen van deze generatie vergelijken, waarop lijken ze? Ze lijken op kinderen die op het marktplein zitten en elkaar toeroepen: “Toen we voor jullie op de fluit speelden, wilden jullie niet dansen, toen we een klaaglied zongen, wilden jullie niet treuren.”
Want Johannes de Doper is gekomen, hij eet geen brood en drinkt geen wijn, en jullie zeggen: “Hij is door een demon bezeten.” De Mensenzoon is gekomen, Hij eet en drinkt wel, en jullie zeggen: “Kijk, wat een veelvraat, wat een dronkaard, die vriend van tollenaars en zondaars.”
En toch is de Wijsheid door al haar kinderen in het gelijk gesteld.’

Van Woord naar leven

Gisteren hoorden we nog spreken over de christengemeenschap waarvan het de bedoeling is dat ze het leven van Christus belichaamt, vandaag horen we spreken over de weg die zij daarvoor moet gaan. We richten ons daarvoor, net als gisteren, weer op de eerste lezing, die men terecht het ‘hooglied van de liefde’ is gaan noemen.Als in ons leven de liefde afwezig is … we zouden zijn als een schelle cimbaal, veel bla bla bla, maar in wezen een hol gebeuren. De liefde is de vervulling van ons leven, het geeft alles zin, het schenkt vrede en vreugde, ze geeft hoop en toekomst, ze is eeuwig, en bovenal: het is onze roeping.Paulus soms een hele waslijst op wat betreft de kenmerken van de liefde, en hoe wij deze kunnen beleven, en wat de gevolgen zullen zijn. Om uit te printen en in de keuken te hangen, om het met regelmaat te lezen, en te herlezen, en te herlezen. Niet als een interessante leidraad, maar als een oproep van binnenuit, als de Heer zelf die vraagt vanuit zijn tegenwoordigheid deze weg te gaan, ons schenkend aan Hem, van binnen naar buiten, de wereld omhelzend. Ja, zoals Hij heeft gedaan, en doorheen ons elke dag opnieuw wilt doen.Kom mensen, laat ons geen tijd verspillen. Laat ons het feest van de liefde vieren, doorheen vele vormen van ‘kleine goedheid’, onder de zegen van onze algoede God.Het leven is zo de moeite waard !!krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Heer, Gij die liefde zijt, neem ons op in U, beziel elke vezel van ons bestaan, opdat wij, verenigd met U, Gods liefde mogen zijn. Groeiend in U. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.