Lezingen van de dag – maandag 5 nov 2018
maandag in week 31 door het jaar
Uit de brief van Paulus aan de Filippenzen 2, 1-4
Acht de ander belangrijker dan uzelf.
Broeders en zusters,
nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander.
Psalm 131, 1-3
Refr.: Bij U, Heer, ben ik veilig; bescherm mij in uw vrede.
Heer, niet trots is mijn hart, 
niet hoogmoedig mijn blik,
ik zoek niet wat te groot is
voor mij en te hoog gegrepen.
Nee, ik ben stil geworden,
ik heb mijn ziel tot rust gebracht.
Als een kind op de arm van zijn moeder,
als een kind is mijn ziel in mij.
Israël, hoop op de Heer,
van nu tot in eeuwigheid.
Uit het evangelie volgens Lucas 14, 12-14
Nodig armen, kreupelen, verlamden, blinden uit.
Jezus zei tot de Farizeeër die Hem aan tafel had genodigd: ‘Wanneer u een maaltijd aanbiedt of een feestmaal geeft, vraag dan niet uw vrienden, uw broers, uw verwanten of uw rijke buren, in de verwachting dat zij u op hun beurt zullen uitnodigen om iets terug te doen. Wanneer u mensen ontvangt, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit. Dan zult u gelukkig zijn, zij kunnen voor u dan wel niets terugdoen, maar u zult ervoor beloond worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.’
Van Woord naar leven
‘Wanneer u een maaltijd aanbiedt of een feestmaal geeft, vraag dan niet uw vrienden, uw broers, uw verwanten of uw rijke buren, in de verwachting dat zij u op hun beurt zullen uitnodigen om iets terug te doen. Wanneer u mensen ontvangt, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit.’Een vermaning van Jezus uit aan de mensen waar Hij te gast was. Niet dat die mensen op zich genomen geen goede mensen waren, maar zij bewaarden hun goedheid, hun rijkdom, hun sympathie voor elkaar, zij sloten zich op in hun eigen kring, zij vormden een gesloten circuit, waardoor de armen, de kreupelen, de verlamden en de blinden afgesloten werden. En dat zijn nu juist de mensen aan wie Jezus voor alles zijn gezelschap wil geven, zijn sympathie en vriendschap, want Hij is toch de Zoon van de Vader; de Vader die Vader is van allen en die allen bemint met een allenomvattende liefde.We horen hier een opdracht voor alle mensen die méér hebben, namelijk dat zij hun méér moeten delen met hen die minder hebben. Een opdracht ook aan ons adres … ?Want dikwijls sluiten ook wij (nee, niet iedereen) ons op in ons eigen gesloten circuit, in onze rijke buurt, met onze rijke kennissen. En als we een ’n maaltijd geven worden wij dikwijls op onze beurt weer uitgenodigd door hen aan wie wij de maaltijd gaven. Op zich mooi, maar het circuit blijft netjes gesloten. En zo blijft het goede maar rondgaan in de eigen kleine kring en worden de minderen geïsoleerd van de goede gaven van onze hemelse Vader die ook en misschien vooral voor hen bedoeld zijn.Ja, het evangelie kan triggeren. Maar da’s goed.Geïnspireerd aan woorden van J. Bots, sjReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer,
doorheen elke mens komt Gij tot ons
als de grote bedelaar naar liefde.
Dat ons hart altijd en overal
die plek mag zijn
waar Gij van harte welkom zijt.
Uw dorst naar liefde, Heer,
willen wij lessen,
en alzo ons steentje bijdragen
aan de opbouw van het Rijk Gods.
Help ons te groeien in U,
alle dagen van ons leven.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Odrada van Alem († 8e eeuw)
Odrada van Alem, Kempen, België; maagdZij werd als adellijk meisje geboren te Scheps aan de Nete, vlakbij Balen, België. Zij wilde haar leven geheel aan God toewijden. Toen na de dood van haar moeder een stiefmoeder in huis kwam, ontstonden tussen haar en Odrada steeds meer wrijvingen.Zo wil het verhaal dat zij eens het feest van de kerkwijding wilde bijwonen te Millegem. Haar vader en stiefmoeder gingen ook, zodat er voor haar geen rijdier was. "Probeer maar één van de wilde paarden uit het bos te pakken te krijgen en te temmen", was het hatelijke commentaar van haar stiefmoeder. Zij maakte daarop een kruis van wilgentakken (volgens sommige versies van het verhaal waren het lindetakken). Met dat teken voor zich uit geheven stapte ze op de aanstormende dieren toe. Ze kwamen tot stilstand. Een schimmel maakte zich los uit de groep, naderde Odrada voorzichtig en knielde voor haar neer. Ze besteeg het dier en kwam nog op tijd voor de kerkwijding te Millegem. Daar stak ze de wilgentakken in de grond, waarop ter plekke een bron ontsprong. De takken groeiden uit tot een opvallende boom.Dit alles verbeterde de verhouding tussen haar en haar stiefmoeder niet. Zij verkommerde, kwijnde weg en stierf op jeugdige leeftijd: † 8e eeuw.
Aan haar vader had ze vlak voor haar dood gevraagd haar lichaam op te baren in een holle boomstam, deze op een kar te leggen, met een span ossen ervoor, en het aan de dieren over te laten, waar zij heen zouden gaan. Op de plek waar zij halt zouden houden, wenste zij begraven te worden. Pas in het Brabantse plaatsje Alem aan de Maas stonden ze stil. Haar vader liet er voor haar een basiliek bouwen.Bron: Heiligen.net
Laten wij bidden
doorheen elke mens komt Gij tot ons
als de grote bedelaar naar liefde.
Dat ons hart altijd en overal
die plek mag zijn
waar Gij van harte welkom zijt.
Uw dorst naar liefde, Heer,
willen wij lessen,
en alzo ons steentje bijdragen
aan de opbouw van het Rijk Gods.
Help ons te groeien in U,
alle dagen van ons leven.
Amen.