Lezingen van de dag – vrijdag 4 sept. 2015
VRIJDAG IN WEEK 22 DOOR HET JAAR
Uit de brief van Paulus aan de Kolossenzen 1, 15-20
Paulus bezingt Christus als de maker en het einddoel van heel de schepping. De Heer staat daarom boven elk schepsel en is de grondslag van alle heil. Hij geeft alles zijn volheid en verzoent het met God. Hij is de enige middelaar die het plan van God weer onder één hoofd brengt.
Broeders en zusters,
Christus is beeld van God, de onzichtbare, eerstgeborene van heel de schepping: in Hem is alles geschapen, alles in de hemel en alles op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, vorsten en heersers, machten en krachten, alles is door Hem en voor Hem geschapen.
Hij bestaat vóór alles en alles bestaat in Hem.
Hij is het hoofd van het lichaam, de kerk.
Oorsprong is Hij, eerstgeborene van de doden, om in alles de eerste te zijn: in Hem heeft heel de volheid willen wonen en door Hem en voor Hem alles met zich willen verzoenen, alles op aarde en alles in de hemel, door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis.
Psalm 100, 2-5
Refr.: Treed onbezorgd voor Gods Aanschijn.
Dien de Heer met vreugde, 
kom tot Hem met jubelzang.
Erken het: de Heer is God;
Hij heeft ons gemaakt, Hem behoren wij toe,
zijn volk zijn wij, de kudde die Hij weidt.
Kom zijn poorten binnen met een loflied,
hef in zijn voorhoven een lofzang aan,
breng Hem hulde, prijs zijn Naam.
De Heer is goed,
zijn liefde duurt eeuwig,
zijn trouw van geslacht op geslacht.
Uit het evangelie volgens Lucas 5, 33-39
De Kerk moet zich geregeld vernieuwen. Bijkomstige en achterhaalde gewoontes mag ze niet aanhouden ten koste van een gezonde aanpassing aan de mensen van nu. Zij moet zich steeds opnieuw de vraag stellen of ze de hele boodschap heeft vertaald en verstaanbaar gemaakt voor de mensen van nu, zodanig dat zij ervan kunnen leven. Niemand zet een oude lap in een nieuw kleed.
De schriftgeleerden en Farizeeën zeiden tegen Jezus: ‘De leerlingen van Johannes vasten dikwijls en zeggen hun gebeden, zoals ook de leerlingen van de Farizeeën doen, maar die van U eten en drinken maar.’
Jezus zei: ‘U kunt toch niet verlangen dat de bruiloftsgasten vasten zolang de bruidegom bij hen is? Maar er komt een dag dat de bruidegom bij hen wordt weggehaald, en dan is het hun tijd om te vasten.’
Hij vertelde hun ook een gelijkenis: ‘Niemand scheurt een lap van een nieuwe mantel om daarmee een oude mantel te verstellen, want dan scheurt hij de nieuwe, terwijl de lap niet bij de oude past. En niemand giet jonge wijn in oude leren zakken, want dan scheuren de zakken door de jonge wijn en wordt de wijn verspild, terwijl de zakken verloren gaan. Jonge wijn moet in nieuwe zakken worden gedaan. Maar niemand die oude wijn gedronken heeft, wil jonge; hij zegt immers: “De oude wijn is goed!”’
Van Woord naar leven
De opdracht en de zending van Jezus is een blijde boodschap. Ze steekt mensen in een nieuw kleed, dat inderdaad niet meer bij het oude past zoals destijds de schriftgeleerden het leerden aan de toenmalige Joden. Jezus' boodschap is een boodschap van jong bloed door het mensenhart, sprankelend en vurig als nieuwe wijn en totaal anders van smaak dan de oude. In goede en kwade dagen, voor eeuwig en voor goed, gaat God in Jezus een verbintenis met ons aan. Jezus is de bruidegom, het ja-woord van de Vader. Daarom vastten de leerlingen van Jezus toen niet. Jezus was met hen en ze gingen met Hem mee, zonder goed te beseffen wat er aan het gebeuren was.Jezus liet de leerlingen immers van de ene verwondering in de andere vallen. Ze zaten als op de eerste rij telkens wanneer Jezus zieken genas, stormen bedaarde of broden vermenigvuldigde. Maar evengoed moeten ze ervaren hebben dat het antwoord van Jezus aan de schriftgeleerden een goed en een waar antwoord was, tot op de laatste letter en het bittere einde. Want hun vasten begon, zodra ze merkten dat Jezus zo volledig mens met ons wou worden tot de rauwe en pijnlijke consequenties toe van verraad, lijden en dood.Hun vasten begon, zodra ze begrepen dat hun weg met Jezus niet louter triomftocht maar ook kruisweg werd, zodra ze inzagen dat echte vrienden van de bruidegom moesten inleveren, moesten afsterven aan hun oppervlakkig ik, zodra ze met hun leven gelovig zouden moeten getuigen dat op het grote bruiloftsmaal van God met de mensen de eersten laatst zullen zijn en de kleinsten grootst.Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer,
geef dat ons vasten ons mag doen hongeren en dorsten naar U, Gij die de waarheid zijt, de weg en het leven. Geef dat wij in ons vasten allen mogen opnemen die van U vervreemd zijn, opdat ieder uw liefde mag ontmoeten en beminnen. Geef dat wij dit mogen doen in de blijde hoop op uw eeuwig gastmaal waarvan wij hopen met allen en alles ooit deelgenoot van te mogen
zijn. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Rosalia van Palermo († 1160)
Sicilië, Italië; kluizenaresZij moet rond 1100 in de Siciliaanse stad Palermo geboren zijn. Nog als jong meisje ontvluchtte zij haar rijke ouders in Palermo om een huwelijk te ontlopen en leefde als kluizenares in een grot op de Monte Pellegrino, ten noorden van de stad.Op 15 juli 1624 werden hier haar stoffelijke resten gevonden, die vervolgens naar de dom van Palermo werden overgebracht. Precies op datzelfde moment zou er een eind gekomen zijn aan de pestepidemie die de stad al enige tijd teisterde. De grot werd een veelbezocht bedevaartsoord.
Zij is patrones van Palermo; haar voorspraak wordt ingeroepen tegen de pest (pestheilige).Zij wordt afgebeeld in een grot als boetelinge en kluizenares in een bruin gewaad; boeteketen om haar lichaam; als non met een krans van witte rozen op het hoofd; met engel, boek, lelie, doodshoofd en kruisbeeld in de hand; terwijl ze voor de grot de belofte graveert dat zij haar leven in eenzaamheid zal doorbrengen; met een boeket witte rozen.
Laten wij bidden
geef dat ons vasten ons mag doen hongeren en dorsten naar U, Gij die de waarheid zijt, de weg en het leven. Geef dat wij in ons vasten allen mogen opnemen die van U vervreemd zijn, opdat ieder uw liefde mag ontmoeten en beminnen. Geef dat wij dit mogen doen in de blijde hoop op uw eeuwig gastmaal waarvan wij hopen met allen en alles ooit deelgenoot van te mogen
zijn. Amen.