Lezingen van de dag – donderdag 3 mei 2018
Filippus & Jacobus
apostelen
Feest – eigen lezingen
Binnen een groep van mensen zijn er altijd figuren die op de voorgrond treden. Filippus en Jakobus zijn niet zo bekend als Petrus en Johannes. Af en toe vangen we in de evangelies een flits van hen op.
Filippus van Betsaïda, een medewerker van het eerste uur, is ons vooral bekend door zijn spontane geloofsovertuiging: ‘Heer, toon ons de Vader, meer vragen wij niet’.
Na de dood van Jezus, trad Jakobus naar voor als een bekwaam, verstandig leider in de kerk te Jeruzalem. In 62 stierf hij de marteldood.
Uit de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs 15, 1-8
Christus is voor onze zonden gestorven, Hij is begraven en op de derde dag opgewekt. Het is het fundament van ons christelijk geloof, waaruit wij dagelijks mogen leven.
Broeders en zusters,
ik herinner u aan het evangelie dat ik u verkondigd heb, dat u ook hebt aangenomen, dat uw fundament is en uw redding, als u tenminste vasthoudt aan de boodschap die ik u verkondigd heb. Anders bent u tevergeefs tot geloof gekomen.
Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, dat Hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat, en dat Hij is verschenen aan Kefas en vervolgens aan de twaalf leerlingen.
Daarna is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk, van wie er enkelen gestorven zijn, maar de meesten nu nog leven.
Vervolgens is Hij aan Jakobus verschenen en daarna aan alle apostelen.
Pas op het laatst is Hij ook aan mij verschenen, aan het misbaksel dat ik was.
Psalm 19, 2-5
Refr.: Over heel de aarde gaat hun stem.
De hemel verhaalt van Gods majesteit,
het uitspansel roemt het werk van zijn handen.
De dag zegt het voort aan de dag die komt,
de nacht vertelt het door aan de volgende nacht.
Toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord,
het is een spraak zonder klank.
Over heel de aarde gaat hun stem,
tot aan het einde van de wereld hun taal.
Uit het evangelie volgens Johannes 14, 6-14
Wanneer Jezus voor het laatst samen is met zijn apostelen richt Hij zich biddend tot zijn Vader. Hij overziet zijn opdracht. Het is de Vader die ze Hem gegeven had. Zijn Vader wil Hij aan de mensen leren kennen. Zelfs zijn apostelen begrijpen het (nog) niet.
Jezus sprak tot zijn leerlingen:’Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij. Als jullie Mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie Hem, want jullie hebben Hem zelf gezien.’
Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’
Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je me niet, Filippus? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien? Geloof je niet dat Ik in de Vader ben en dat de Vader in Mij is? Ik spreek niet namens mezelf als Ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in Mij blijft, doet zijn werk door Mij. Geloof me: Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat Hij doet. Waarachtig, Ik verzeker jullie: wie op Mij vertrouwt zal hetzelfde doen als Ik, en zelfs meer dan dat, Ik ga immers naar de Vader. En wat jullie dan in mijn naam vragen, dat zal Ik doen, zodat door de Zoon de grootheid van de Vader zichtbaar wordt. Wanneer je iets in mijn naam vraagt, zal Ik het doen.’
Van Woord naar leven
Vandaag zegt Jezus ons: 'Als jullie Mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie Hem, want jullie hebben Hem zelf gezien.'Naar Jezus kijken is naar de Vader kijken. Hem kennen is de Vader kennen. Hem ontmoeten is de Vader ontmoeten.In deze dagen, dat de christelijke kerken en gemeenschappen voor grote uitdagingen staan wat betreft het samen aanbidden van de Allerhoogste, is het belangrijk God te leren zien zoals Hij is. Al te vaak hebben er in de geschiedenis scheuringen plaats gevonden door allerhande gods-beelden die ontstonden, dikwijls omdat men ontrouw was geworden aan de oorspronkelijke boodschap. Met soms grote en pijnlijke gevolgen.Willen we weten wie God is, dan moeten we naar Jezus kijken, zo zegt Jezus ons vandaag. Naar Jezus kijken wil zeggen: de evangelies ter harte nemen; elke gebeurtenis, elk verhaal, elke gelijkenis, elk woord. Het evangelie aanhoren of lezen is immers Jezus zelf ontmoeten.We moeten het niet alleen biddend lezen, maar ook studieus. Beiden gaan hand in hand. Teveel onwetendheid en ziekelijke vroomheid leiden ertoe dat er godsbeelden ontstaan die de eenheid in het gedrang brengen. Anderzijds leidt enkel de studie ertoe dat het enkel nog aankomt op een weten en niet meer op ‘ontmoeten’. Bidden en studie gaan hand in hand.Kom, geliefde mensen, laten we samen naar de Heer kijken: met hart, verstand en ziel. En laat ons bidden dat de Heer de mensheid de gave van eenheid mag schenken, en dat wij, mensen, bereid zouden zijn deze gave te ontvangen.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer,
leer ons U te zien vanuit het vuur van de Geest, opdat we U mogen zien zoals Gij zijt. Zo zullen we niet enkel U leren kennen en ontmoeten, maar ook uw en onze Vader. Dat wij op deze wijze mogen groeien naar één gemeenschap die vrede en vreugde vindt in het volbrengen van Gods wil.
Kom heilige Geest. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Filippus & Jakobus,
apostelen
feest
Philippus en Jacobus de Mindere worden op dezelfde dag gevierd om twee redenen: ze waren beiden apostel én hun relieken rusten op dezelfde plek, namelijk in de kerk van de Twaalf Apostelen (Dodici Apostoli) in Rome.Filippus, afkomstig uit de stad Betsaïda en leerling van Johannes de Doper, was als prediker actief in het westelijke deel van Klein-Azië en in Frygië. In dat land, meer bepaald in de stad Hiërapolis, stierf hij rond 80 de marteldood. Op bevel van keizer Domitianus werd hij gekruisigd met het hoofd naar beneden. Later werd hem een apocrief (niet als gezaghebbend erkend) evangelie toegeschreven, dat een lange lofzang op de maagdelijkheid is.Jacobus de Mindere, ook de rechtvaardige genoemd, was een zoon van een zus van de heilige maagd Maria en dus een neef van Jezus, die een paar jaar jonger was. Het toevoegsel ‘de Mindere’ kreeg hij om hem te onderscheiden van de andere apostel Jacobus (de Meerdere). Het predikaat verwijst naar het feit dat hij later dan zijn naamgenoot apostel werd, namelijk in het jaar 31. Jacobus de Mindere werd de eerste bisschop van Jeruzalem en leidde een nogal zonderling bestaan. Zo zou hij zijn haar en baard nooit hebben laten knippen, waste hij zich nooit en liep hij blootsvoets. Het grootste deel van zijn tijd bracht hij al biddend door. Hij hoefde, naar verluidt, zijn armen maar naar de hemel uit te strekken om het te laten regenen. Hij schreef in 59 een epistel, waarvan de hoofdstelling luidt dat geloven alleen maar mogelijk is wanneer men ook goede werken doet. In 62 werd hij valselijk beschuldigd door de hogepriester Ananus, die hem aan het joodse volk uitleverde. Nadat hij had geweigerd zijn geloof af te zweren, werd Jacobus de Mindere van op het dak van de tempel naar beneden geworpen. Hij overleefde de val en vroeg de Heer om zijn moordenaars te vergeven. Daarop werd hij gestenigd en uiteindelijk doodgeslagen met een knuppel.Laten wij bidden
leer ons U te zien vanuit het vuur van de Geest, opdat we U mogen zien zoals Gij zijt. Zo zullen we niet enkel U leren kennen en ontmoeten, maar ook uw en onze Vader. Dat wij op deze wijze mogen groeien naar één gemeenschap die vrede en vreugde vindt in het volbrengen van Gods wil.
Kom heilige Geest. Amen.