Leestip van de dag – maandag 2 oktober 2017

Het bal van de gehoorzaamheid

Tussen 1940 en 1950 schrijft Madeleine Delbrêl (1904-1964) verschillende poëtische meditaties over het geloof in God. Het ‘bal van de gehoorzaamheid’ (1946) is een van de meest bekende. De tekst roept de lichtheid op van het spirituele leven. Volgens Madeleine, zelf een ervaren danseres, is geloven op de eerste plaats een kwestie van je te laten leiden.

Omdat er veel heilige mensen zijn die niet graag dansen,
zijn er veel heiligen geweest die moesten dansen. Zo graag leefden ze:
de heilige Thérèsa met haar castagnetten,
de heilige Johannes van het Kruis met het kindje Jezus in zijn armen,
de heilige Franciscus, dansend voor de paus.
Waren we maar vol van U, Heer,
dan zouden we niet weerstaan aan de dans die de wereld omkeert.
Waren we maar vol van U, Heer,
dan zouden we wel raden welke dans U ons wilt laten dansen,
volgden we maar de passen van uw Voorzienigheid.

Wij moeten ons door U laten heruitvinden om ons leven met U te dansen.
Om een goede danser te zijn, met of zonder U,
moet je niet weten waar de beweging heengaat.
U volgen volstaat, blij en lichtvoetig, en vooral niet koppig zijn.
Wij moeten U geen uitleg vragen over de passen die U zet.
Wij moeten het levende en lichte verlengstuk zijn van U.
We moeten van U het ritme van het orkest ontvangen.
Wie danst moet niet nodeloos vooruit willen gaan,
maar bereid zijn te keren of aan de kant te gaan.

Help ons het leven te leven,
niet als een schaakspel waar alles berekening is,
niet als een wedstrijd waar alles lastig is,
niet als een probleem waarover we het hoofd breken,
niet als een schuld die uitstaat,
maar als een feest,
als een bal,
als een dans in de armen van uw genade, op de muziek van uw liefde.

Heer, kom ons van onze stoel halen.

Madeleine Delbrêl