Lezingen van de dag – vrijdag 23 december 2016

vrijdag in de 4e weekimages9p4as9vt
van de advent


Uit de profeet Maleachi 3, 1-4 + 23-24

De profeet Maleachi spreekt over de komst van een gezant: Elia zal komen voordat de grote en verschrikkelijke dag van de Heer aanbreekt. Hij zal de echte eredienst herstellen. Jezus zal in zijn prediking verklaren dat Elia reeds teruggekomen is in de persoon van Johannes de Doper.

Zo spreekt de Heer God:
‘Let op, Ik zal mijn bode zenden; hij zal de weg voor mij effenen. Opeens zal hij naar zijn tempel komen, de Heer naar wie jullie uitzien, de engel van het verbond naar wie jullie verlangen. Komen zal hij – zegt de Heer van de hemelse machten.
Wie zal die dag kunnen doorstaan? Wie zal overeind blijven wanneer Hij verschijnt? Hij is als het vuur van een smid, als het loog van een wolwasser. Hij zal zitting houden als iemand die zilver smelt en het zuivert; de zonen van Levi zal Hij zuiveren en zeven als goud en zilver, en dan zullen ze op de juiste wijze offeren aan de Heer. De offers van Juda en Jeruzalem zullen de Heer met vreugde vervullen, zoals in vroeger jaren, zoals in de dagen van weleer.
Voordat de dag van de Heer aanbreekt, die groot is en ontzagwekkend, stuur Ik jullie de profeet Elia, en hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. Anders zou Ik het land volledig moeten vernietigen.

 

Psalm 25, 4 + 5ab + 8 + 9 + 10 + 14

Refr.: Richt u op, uw verlossing komt nabij.

Maak mij, Heer, met uw wegen vertrouwd,
leer mij uw paden te gaan. annunciation-icon1

Wijs mij de weg van uw waarheid en onderricht mij,
want U bent de God die mij redt;

Goed en rechtvaardig is de Heer,
Hij wijst zondaars de weg.

Wie nederig zijn leidt Hij in het rechte spoor,
Hij leert hun zijn paden te gaan.

Liefde en trouw zijn de weg van de Heer
voor wie de wetten van zijn verbond onderhouden.

De Heer is een vriend van wie Hem vrezen,
Hij maakt hen vertrouwd met zijn verbond.

 

Uit het evangelie volgens Lucas 1, 57-66

Bij de geboorte van Johannes de Doper valt de persoon van vader Zacharias sterk op. Hij geeft de naam. Het geven van een naam was immers een belangrijk moment, omdat door de naam ook de opdracht of de roeping van het kind werd aangeduid. Johannes betekent: God is genadig.

Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld.
Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugden zich samen met haar.
Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader.
Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!’
Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.’
Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen.
Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.’
Iedereen was verbaasd.
En meteen werd de verlamming van zijn mond en zijn tong ongedaan gemaakt, en hij begon te spreken en loofde God.
Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken.
Ieder die het hoorde bleef erover nadenken, en vroeg zich af: Hoe zal het verder gaan met dit kind? Want de machtige hand van de Heer beschermde hem.

Van Woord naar leven

Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. Zo lezen we vandaag.Wat er in de dagen voor, tijdens en na de geboorte van Christus gebeurde, bracht de wereld in beweging. Men zag, men hoorde, men praatte. Alsof God in deze korte tijdspanne het hart en het denken van de mensen persoonlijk kwam aanraken en beroeren.Hoe bevrucht de aanwezigheid en de werking van God ons denken? En welke gevolgen heeft dit voor ons zijn?Vooreerst is het goed veel over God en zijn handelen na te denken. Aan wat denken wij wanneer wij door de straat lopen, met wat zijn we bezig wanneer we op de tram zitten, naar wat zijn we gericht tijdens het fietsen,... Niet dat we ons altijd moeten wentelen in de meest vrome gedachten... Maar toch is het mogelijk al wat we zien, horen en waaraan we denken, te vullen met het besef dat God bestaat en met de mensheid iets wil doen.Het is goed, al stappend (bij wijze van spreken), bezig te zijn, na te denken, over de grote wereldproblemen, er een visie rond te bouwen, en wel vanuit de transcendente werkelijkheid dat God onder ons woont. Dit laatste geeft ons denken en de visie die we bouwen een heel bepaalde kleur. Het is echt niet fout over de politieke situatie van ons land na te denken vanuit het besef dat God het beste met België, en alle landen, voorheeft. Ook voor de politiek zijn evangelische waarden als eenheid, vrede, broederschap, delen met de armen,... zaken die van fundamenteel belang zijn. Of neem de problemen rond de zogenaamde klimaatsverandering. Laten we dit bekijken vanuit het feit dat God schepper is van de aarde, en ons medeverantwoordelijk heeft gemaakt respectvol met dit gebeuren om te gaan. Of de armoede in de wereld... laten we hierover nadenken vanuit de oproep van het evangelie waar de Heer vraagt te delen met wie minder heeft... Hoe komt het toch dat wij zo rijk zijn terwijl men aan de andere kant van de wereld dikwijls 's morgens niet weet of men 's avonds eten zal hebben... Wat denkt God hierover? Wat kunnen de wereldleiders hieraan doen? Welke keuzes kunnen of moeten gemaakt worden? Wat kunnen wij persoonlijk doen?Verder is het is goed het 'goede gesprek' met elkaar te houden. Geen platte cafépraat, maar die woorden (ja, mag ook in het café !)met elkaar uitwisselen die ons de juiste vragen doen stellen, die ons in verwondering brengen voor het transcendente, die ons aanzetten tot meer bezinning en een bepaalde wijze van doen...En ja... laat ons als christenen ook bidden. Het dagelijks tijd maken voor gebed is van wezenlijk belang voor het ontdekken van ons diepste zelf en wat God met ons voorheeft. In het gebed verheffen we ons hele zijn naar God, zoeken we zijn aanschijn met de blik van het innerlijk. Het is je toewenden naar Hem, het is het heilige 'Gij' zeggen. Of om het met de woorden van Guardini te zeggen: ‘Door met regelmaat te bidden en biddend in het leven te staan, wordt ons geweten langzamerhand datgene, wat het volgens zijn ware wezen moet zijn: Gods levende stem in ons’.Mogen we zo naar kerst toegroeien.kris
Reageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.

Laten wij bidden

Goede God,manger schenk ons die dagelijkse verwondering om al datgene wat Gij doet, om de wijze waarop Gij onder ons zijt, om alles wat Gij geeft. Doe ons ook zo kijken naar het komend kerstfeest; verlangend, arm, beschikbaar. Amen.

De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.