Lezingen van de dag – zondag 13 november 2016
33e zondag door het jaar – C
Uit de profeet Maleachi 3, 19-20a
De zon der gerechtigheid gaat op.
Die dag zal zeker komen, brandend als een oven. Wie hoogmoedig zijn of wie zich goddeloos gedragen, zullen dan slechts stoppels zijn die door de hitte van die dag worden verschroeid – zegt de Heer van de hemelse machten. Geen wortel of tak zal er van hen overblijven.
Maar voor jullie die ontzag voor mijn Naam hebben zal de zon stralend opgaan, de zon die gerechtigheid brengt en genezing in haar vleugels draagt.
Psalm 98, 5-9
Refr.: De Heer is in aantocht.
Zing voor de Heer bij de lier,
laat bij de lier uw lied weerklinken.
Blaas op de ramshoorn en de trompetten,
juich als de Heer, uw koning, verschijnt.
Laat bruisen de zee en alles wat daar leeft,
laat juichen de wereld met haar bewoners.
Laten de rivieren in de handen klappen
en samen met de bergen jubelen.
Want de Heer is in aantocht
als rechter van de aarde.
Rechtvaardig zal Hij de wereld berechten,
de volken oordelen naar recht en wet.
Uit de tweede brief van Paulus aan de Tessalonicenzen 3, 7-12
Wij moeten de wederkomst van Christus niet afwachten in onrust en ledigheid. De echte manier om ons voor te bereiden op het einde der tijden is, naar het voorbeeld van Paulus, onze menselijke taken gewetensvol vervullen.
Broeders en zusters,
u weet zelf wat het betekent ons na te volgen. Toen we bij u waren, hebben we ons dagelijks werk niet verwaarloosd en op niemands kosten geleefd. Integendeel, we hebben ons ingezet en ingespannen, dag en nacht hebben we gewerkt om niemand van u tot last te zijn.
Niet dat we geen aanspraak konden maken op uw ondersteuning, maar we wilden onszelf tot voorbeeld stellen, zodat u ons zou navolgen.
Toen we bij u waren, hebben we herhaaldelijk gezegd dat wie niet wil werken, niet zal eten. We horen dat sommigen van u hun werk verwaarlozen, dat ze zich niet nuttig maken maar zich slechts onledig houden met nutteloze bezigheden. In naam van de Heer Jezus Christus dragen wij dergelijke mensen nadrukkelijk op rustig hun werk te doen en hun eigen brood te verdienen.
Alleluia.
Wees waakzaam,
want gij weet niet op welk uur
de Mensenzoon komt.
Alleluia.
Uit het evangelie volgens Lucas 21, 5-19
Men moet catastrofale gebeurtenissen niet te vlug zien als tekens van een nakend wereldeinde; dat ontmoedigt enkel maar. De leerlingen moeten daarentegen weten, dat de vervolgingen, die zij ondergaan omwille van Christus, slechts de stuiptrekkingen zijn van een wereld die aan het verdwijnen is. De tijd van de Kerk is geen tijd van berekeningen, maar van volharding in het geloof.
Toen er gesproken werd over de tempel, over de mooie stenen en wijgeschenken waarmee hij versierd was, zei Jezus: ‘Wat jullie hier zien – er zullen dagen komen waarop geen steen op de andere zal blijven; alles zal worden afgebroken.’
Ze stelden Hem toen de vraag: ‘Meester, wanneer zal dat allemaal gebeuren en aan welk teken kunnen we het herkennen?’
Jezus zei: ‘Let op, laat je niet misleiden. Want er zullen velen komen die mijn naam gebruiken en zeggen: “Ik ben het”, of: “De tijd is gekomen.” Volg hen niet! Als jullie berichten horen over oorlog en opstand, raak dan niet in paniek. Die dingen moeten eerst gebeuren, maar dat is nog niet meteen het einde.’
Hij vervolgde: ‘Het ene volk zal tegen het andere ten strijde trekken en het ene koninkrijk zal de strijd aanbinden met het andere, er zullen zware aardbevingen komen en hongersnoden en epidemieën alom, en er zullen aan de hemel grote en verschrikkelijke tekenen verschijnen.
Maar eerst zullen jullie worden mishandeld en vervolgd en uitgeleverd aan de synagogen, jullie zullen worden opgesloten in de gevangenis en worden voorgeleid aan koningen en gouverneurs omwille van mijn naam. Dan zullen jullie moeten getuigen.
Bedenk wel dat jullie je verdediging niet moeten voorbereiden. Want Ik zal jullie woorden van wijsheid schenken die door geen van je tegenstanders kunnen worden weerstaan of weersproken.
Zelfs je ouders en broers, verwanten en vrienden zullen je uitleveren, sommigen van jullie zullen worden terechtgesteld, en jullie zullen door iedereen worden gehaat omwille van mijn naam. Maar geen haar van je hoofd zal verloren gaan.
Red je leven door standvastigheid!’
Van Woord naar leven
We leven in een tijd waarin veel van wat gebeurt in de wereld onze huiskamers komt binnengewaaid via tv en internet. Daardoor komen we veel te weten; veel meer en vooral sneller dan de mensen pakweg 100 jaar terug, waar nog maar weinig een radiootje hadden. Maar maak je geen illusies: in het verleden zijn er altijd aardbevingen geweest, werden her en der oorlogen gestreden, waren er dubieuze en machtszieke politieke leiders, bestonden er kwaadaardige bewegingen, enzomeer. Laten we niet te snel denken, zoals het evangelie vandaag duidelijk zegt, dat deze zaken tekenen zouden zijn van een naderend einde. 'Laat je niet misleiden', zegt de Heer duidelijk.Ook niet wat betreft ruzies of vervolgingen waar je misschien zelf mee te maken krijgt, opgezette haatcampagnes, terechtstellingen, enzomeer... het heeft altijd bestaan, en het bestaat vandaag nog steeds.Hoe kwetsend of pijnlijk misschien ook... laat je niet van de wijs brengen, zegt de Heer vandaag. 'Red je leven door standvastigheid!'Wat betekent dit laatste ? Wel, ik denk op de eerste plaats gewoon blijven doen: een dagelijks, trouw, stevig en gezond gebedsleven, goed zijn voor huisgenoten en medemensen, als het nodig is vergevingsgezind, niet (ver)oordelend naar de mensen kijken, maar barmhartig met een open en ontvankelijk hart, niet naïef, maar werkelijk liefhebbend, vanuit een fris geloof en een gezond boerenverstand. En zo verder doen, dag na dag, trouw.Laat de wereld maar draaien. Laat de wereld maar zeggen. Kwaadspreken en roddelen doet men altijd. Niks van aantrekken, eens diep inademen, en vooral geworteld blijven in de Heer. En je best blijven doen. En val je, sta dan gewoon op, klop je op de borst, bazuin dat niet teveel rond, maak iets goed waar je iets goed te maken hebt, en bid om vergeving, neem de draad weer op, en leef verder. Ach, laat de vogels maar fluiten, ieder diertje zijn pleziertje.Dat betekent niet dat de wereld rondom je je niet kan schelen. Een christen hoort zowel de Bijbel als de krant bij zich te hebben. En die krant mag gerust leiden tot meer engagement in de wereld, wat meer dan ooit nodig is ! Maar die krant hoeft onze persoon niet te vormen. Laat dat de Bijbel maar doen, de wekelijkse Mis, de 'armen', en onze omgang met Onze Lieve Heer.Laten we standvastig zijn, ten allen tijde, met een stille trouw, zoals Jezus trouw was. Ja, zoals Hij. En met Hem. Zoals Hij trouw met ons is.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.
Laten wij bidden
Heer Jezus,
kom met uw heilige Geest over ieder van ons, en beziel ons met uw innerlijkheid. Geef dat wij, naar uw voorbeeld, en met U, standvastig mogen zijn in alles wat ons overkomt. Heer, wees Gij onze kracht, onze sterkte, onze moed, ons vertrouwen in God.
Kom Heer Jezus, kom, neem ons op in U, wees Gij de ziel van ons leven. Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Stanislas Kostka († 1568)
Stanislas Kostka sj, Rome, Italië; belijderStanislas was een jongen van Poolse adel, geboren op 28 oktober 1550 op slot Rostków. Vader wilde, dat hij en zijn oudere zoon Paul door de jezuïeten zouden worden gevormd. Daartoe zond hij ze naar het pas opgerichte jezuïetencollege te Wenen. Daar woonde Stanislas in hetzelfde huis als zijn broer, maar deze was een nogal heerszuchtig type, en bovendien moest hij eigenlijk niets van de jezuïeten hebben. Stanislas wel. Hij verlangde naar iets anders in zijn leven, maar besefte, dat hij met zulke idealen bij zijn broer niet hoefde aan te komen. Ook vader zou er vast niet mee ingenomen zijn. Dus brak hij met zijn milieu, kleedde zich als een zwerver en ging op weg: ver van zijn broer en nog verder weg van zijn ouderlijk huis in Polen. Hij begaf zich naar Augsburg 450 kilometer verderop! Daar meldde hij zich aan bij de jezuïeten.Intussen had zijn broer ontdekt, dat hij weggelopen was. Hij was razend; en zocht met een aantal rauwe vrienden de hele omgeving van Wenen af om hem te vinden. Het verhaal zegt, dat die broer zelfs Stanislas achterop is gekomen, maar hem inderhaast niet herkende. Zelfs niet, toen hij hem in het voorbijgaan vroeg of hij niet iemand had gezien die geleek op... En daar volgde een hele beschrijving van Stanislas zelf. Deze wees met een vaag gebaar in de andere richting.
In Augsburg kreeg hij te horen, dat hij door moest reizen naar Dillingen (nog eens veertig kilometer). Daar woonde Petrus Canisius, één van de belangrijkste jezuïeten van dat moment in de Duits sprekende landen († 1597; feest 27 april). Die zou wel raad weten. Deze stuurde de jongen met twee jezuïetenstudenten door naar Rome: dat was nog eens duizend kilometer! Nu was hij ver genoeg weg van de invloedssfeer van thuis, en werd aangenomen als novice in de orde der jezuïeten. Niet lang daarna stierf hij (aan een ziekte? van uitputting?) op 15 augustus 1568, nog geen 18 jaar oud.
Zijn lijfspreuk was 'Ad maiora natus sum': 'Ik ben voor iets hogers geboren'.Hij is patroon van Polen en van de Poolse steden Gniezno, Lublin, Lviv, Poznan en Warschau; daarnaast van jezuïetennovicen en van de studerende jeugd in het algemeen; van de stervenden (omdat hem op zijn sterfbed de Maagd Maria met het Kind Jezus op haar arm verschenen zou zijn. Hij had een grote liefde voor de Heilige Maagd).
Zijn voorspraak wordt ingeroepen bij geloofstwijfel; ook bij allerhande ziektes, vooral wanner men alle hoop op herstel heeft opgegeven, bij koorts, hartinfarcten, oogkwalen en botbreuken.
Hij wordt afgebeeld als jezuïet met lelie (reinheid) en reisstaf (vanwege de lange tochten naar Dillingen en Rome); met kruisbeeld en/of rozenkrans; met Jezuskind op de arm (verschijning); voor het Allerheiligste of voor een engel (soms de Heilige Maagd of Sint Barbara) die hem de communie brengt of met het visioen waarin de Maagd hem verschijnt met het Jezuskind of als jongen uit wiens hart de letters IHS opgloeien, monogram dat aan de jezuïetenorde zeer dierbaar is.
Laten wij bidden
kom met uw heilige Geest over ieder van ons, en beziel ons met uw innerlijkheid. Geef dat wij, naar uw voorbeeld, en met U, standvastig mogen zijn in alles wat ons overkomt. Heer, wees Gij onze kracht, onze sterkte, onze moed, ons vertrouwen in God.
Kom Heer Jezus, kom, neem ons op in U, wees Gij de ziel van ons leven. Amen.