Lezingen van de dag – woensdag 20 april 2016
woensdag in de vierde Paasweek
Uit de Handelingen van de Apostelen 12, 24 – 13, 5a
Wij zijn getuige van de eerste uitzending van missionarissen in de geschiedenis van de Kerk. Aanvankelijk werd het geloof verspreid door ballingen, vluchtelingen, vervolgden. Hier worden in een tijd van vrede gelovige leerlingen uitgezonden met de boodschap: Kerk heet missie, zending. Er wordt verwezen naar de noodzakelijke roeping door God zelf, en naar vasten en gebed als voorbereiding op apostolaat.
Het woord van God verspreidde zich en vond steeds meer gehoor.
Barnabas en Saulus keerden terug uit Jeruzalem na daar hun gift overhandigd te hebben. Ze namen Johannes Marcus met zich mee.
Er waren in de gemeente van Antiochië profeten en leraren, onder wie Barnabas, Simeon die Niger werd genoemd, Lucius de Cyreneeër, Manaën, een jeugdvriend van de tetrarch Herodes, en Saulus.
Op een dag, toen ze aan het vasten waren en een gebedsdienst hielden voor de Heer, zei de heilige Geest tegen hen: ‘Stel mij Barnabas en Saulus ter beschikking voor de taak die Ik hun heb toebedeeld.’
Nadat ze gevast en gebeden hadden, legden ze hun de handen op en lieten hen vertrekken.
Zo werden Barnabas en Saulus uitgezonden door de heilige Geest. Ze gingen eerst naar Seleucië en van daar per schip naar Cyprus, waar ze aankwamen in Salamis. Daar verkondigden ze Gods boodschap in de synagogen van de Joden.
Psalm 67, 2 + 3 +5 + 6 + 8
Refr.: Dat alle volken U loven, God.
God, wees ons genadig en zegen ons,
laat het licht van uw gelaat over ons schijnen. 
Dan zal men op aarde uw weg leren kennen,
in heel de wereld uw reddende kracht.
Laten de naties juichen van vreugde,
want U bestuurt de volken rechtvaardig
en regeert over de landen op aarde.
Dat de volken U loven, God,
dat alle volken U loven.
Moge God ons blijven zegenen,
zodat men ontzag voor Hem heeft
tot aan de einden der aarde.
Uit het evangelie volgens Johannes 12, 44-50
Christus is licht, vreugde, leven. Hij veroordeelt niet maar brengt liefde en verlossing. Zijn boodschap brengt leven en geen dood.
Jezus verklaarde met luide stem:
‘Wie in mij gelooft, gelooft niet in mij, maar in Hem die mij gezonden heeft, en wie mij ziet, ziet Hem die mij gezonden heeft.
Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in mij gelooft niet meer in de duisternis is.
Als iemand mijn woorden hoort maar ze niet bewaart, zal Ik niet over hem oordelen. Ik ben immers niet gekomen om over de wereld te oordelen, maar om de wereld te redden.
Wie mij afwijst en mijn woorden niet aanneemt heeft al een rechter: alles wat Ik gezegd heb zal op de laatste dag over hem oordelen.
Ik heb niet namens mezelf gesproken, maar de Vader die mij gezonden heeft, heeft me opgedragen wat Ik moest zeggen en hoe Ik moest spreken.
Ik weet dat zijn opdracht eeuwig leven betekent.
Alles wat Ik zeg, zeg Ik zoals de Vader het mij verteld heeft.’
Van Woord naar leven
Jezus zegt ons vandaag: 'Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in mij gelooft niet meer in de duisternis is.'Jezus is het licht dat door de Vader naar de wereld gezonden is. Wie in Hem gelooft, wie zich aan Hem geeft, leeft en beweegt in dit licht. Hij ziet de wereld en God vanuit en in dit licht. Hij weet zich verlost van elke vorm van duisternis opdat hij zich weet opgenomen door het licht, door Christus zelf.Dit is voor de mens echter geen wit-zwart gebeuren. Hoewel hij ten diepste verlost is, zal hij moeten toegroeien naar dit licht, met veel vallen en telkens weer opgericht worden, door bereid te zijn te sterven in Christus, door zich toe te vertrouwen aan zijn leven in ons.krisReageren, je eigen woordje plaatsen, of uitwisselen over de overweging, kan via de blog Van Woord naar leven.Laten wij bidden
Heer,
licht voor elke mens,
verlicht al wat duister is in ons
en keer het om naar U.
Opdat Gij door ons heen
uw goedheid moogt stralen
naar allen die wij ontmoeten.
Amen.
De Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBV21, © Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap.
De korte inleidingen op de lezingen zijn van de hand van Kris.
Marcianus van Auxerre († ca 470)
Marcianus (soms ook Marianus) van Auxerre (ook van Bourges), Frankrijk; monnikHij stamde van arme ouders en was afkomstig uit de Franse stad Bourges, die destijds kreunde onder de aanwezigheid van Gotische troepen die de ariaanse richting waren toegedaan.Zij oefenden voor de trouw gebleven katholieken een waar schrikbewind uit. Misschien was dat de reden dat Marcianus zijn heil elders zocht. Hoe dan ook, hoe kreeg toestemming om zich als lekenbroeder aan te sluiten bij de St-Cosmas- en Damianusabdij even buiten de stad Auxerre. Dit klooster was enige jaren tevoren gesticht door de bisschop Sint Germanus († 448; feest 31 juli). Het stond nu onder leiding van abt Sint Mamertinus († 462; feest 30 maart). Hem werd de zorg voor de beesten toevertrouwd. Hij deed zijn werk in alle eenvoud met grote toewijding.Naar het heet gebeurden er talrijke wonderen in zijn omgeving. Wanneer het etenstijd was riep hij de vogels naar zich toe. Maar beren en andere wilde beesten die een gevaar waren voor het vee, gaf hij duidelijk te verstaan dat ze zich uit de buurt moesten houden. Wat ze nog deden ook! Ook wordt van hem verteld dat hij eens een dief op zo liefdevolle, maar niet mis te verstane wijze terecht wees dat de man zich ter plekke bekeerde en later een beroemd predikant is geworden.Na een heilige leven stierf hij op een eerste paasdag ergens tussen 466 en 477; sommigen menen rond het jaar 488. Het schijnt dat zijn klooster later naar hem werd genoemd, Sint-Marianus.
Laten wij bidden
licht voor elke mens,
verlicht al wat duister is in ons
en keer het om naar U.
Opdat Gij door ons heen
uw goedheid moogt stralen
naar allen die wij ontmoeten.
Amen.